Ja mensen hier even een kort berichtje vanuit hier. en wel op de laatste dag van het jaar. ik schrijf dit ook precies op
de minuut dat die laatste dag ingaat, want het is nu precies 00.00 en 31 december. Ik kom net terug uit Spinus van de gebedsavond, maar daarvoor had ik toch even een andere zondag dan anders.
Vandaag zag ik weer eens met eigen ogen hoe dichtbij leven en dood waren. ik was om 13.00 getuige van een kindje dat gedoopt werd en om 15.00 stond ik aan het bed van Inci haar opa in het ziekenhuis in Oradea. Bij het ene dragen we het kindje op aan God en vragen we om Zijn bescherming voor het jonge leven dat begint en bij het andere bid je bij je zelf om het leven dat volgens dokters niet meer te redden is, want gebed met de man was niet mogelijk op dat moment.
Ik wil bij deze dan ook gebed vragen voor Inci haar opa en de familie er omheen.
Wat is er gebeurd?.... Afgelopen donderdag toen wij als gezin net even een dagje uit waren met Erwin naar Cluij Napoca werden we opeens opgebeld door Abigail. of we niet gelijk konden komen met de auto, want Inci haar opa scheen in brand te hebben gestaan.
Deze man heb ik wel eens over verteld in een oude nieuwsbrief.Men heeft deze man een paar jaar geleden weer terug gevonden op straat, toen al licht dementerend.
En als familie hebben ze toen geprobeerd de man op te nemen in de verschillende gezinnen. daar dit toch te moeilijk en soms te veel was voor de gezinnen, besloot men een klein huisje te bouwen tegenover Abigails huis. haar moeder, de ex-vrouw van de man, zou zich over hem ontfermen en ook de rest van de familie zou waar mogelijk is bijspringen. daar hij ook alles liet lopen gaven wij hem ook al steeds incontinentieluiers wanneer voorradig. Dat scheelde voor de familie al heel veel was.
Maar het was een hele zorg deze man. gewoon omdat hij eigenlijk in een tehuis zou moeten zitten. Hij zat hoofdzakelijk alleen in het huisje.Maar we hoorden al best wel eens verhalen over hoe hij daar de boel op stookte. Alles wat hij ook maar te pakken kon krijgen om in de brand te steken pakte hij en stopte dat in de kachel. Zeer waarschijnlijk gewoon een overblijfsel van de tijd dat hij op straat leefde en alles ook pakte om zich warm te houden. Maar ja, wij hadden al wel eens van; als dat maar goed gaat? en de familie ook, maar ze raakte hem niet kwijt aan een of ander tehuis, bejaardencentrum. Vaak alleen al om het feit dat hij alles liet lopen en een geldprobleem. Nu en waar we bang voor waren is dus gebeurd. De beste man is afgelopen donderdagmiddag in de fik komen te staan in zijn huisje. De buren van abigail zagen opeens hem in brand staan. De man zelf kon niets zeggen dan alleen murmelen.
Ze hebben hem uit het huisje gehaald en met water geblusd en hem de kleren van het lijf getrokken. (iets wat ze dachten dat goed zal zijn voor de man) niet dus. Maar fijn, wij waren in Clij napoca dus wij konden niet helpen.
Er werd een ambulance gebeld, die wel is gekomen na en hele lange tijd schijnt het, maar op een verkeerd adres en dus leeg weer is terug gekeerd. Een andere man die ook wel eens preekt in de zigeunerkerk en daar in de buurt reed vond hem teveel verbrand en wilde hem niet in zijn auto hebben. Dus toen hebben ze iemand van de rij waar Inci en domien wonen gevraagd of hij met zijn auto wilde rijden voor geld. Je moet toch wat. Die man wilde het doen en heeft hem naar het ziekenhuis gebracht.
Daar moesten ze nog een ziekenbroeder wat geld geven om hem op een brancard te mogen leggen.
En dan denk je dat je bij urgentie bent en gauw geholpen zal worden. Nou echt niet. Hij schijnt daar 3 uur gelegen te hebben voordat men echt wat aan hem ging doen. anderen gingen gewoon voor.!!!!!!!!!!! nou toen ik dat hoorde...wat moet die man geleden hebben zeg. En nog, want het gaat totaal niet goed met hem. de volgende dag hoorde van inci dat hij echt heel erg verbrand is en dat de dokters hem nog 1--2 dagen gaven. nu dan schrik je wel even hoor. wat een leed voor de man en voor de familie er omheen. en toen vanmiddag Domien me een smsje stuurde dat als ik er veen heen wilde komen, ik om 3-4 uur daar heen kon komen, kon ik toch niet anders dan gaan. De man , ook al kende ik hem net zo goed, hield me toch bezig.
Dus na de doopplechtigheid ben ik naar Oradea gereden waar domien en inci en haar ouders waren. En tja dan sta je opeens bij het bed van een verbrand iemand aan allerlei apparaten en gigantisch verbrand. Vanwege het apatishe/ demente gedrag van de man kon de familie ook niet echt contact meer met hem krijgen.Maar net toen ik binnen kwam deed hij zijn ogen open en zag je aan zijn ogen dat hij hoorde wat er gezegd werd. Maar hij kon zelf niets zeggen of terug reageren. Ik heb toen wel tegen domien gezegd dat hij even in goed Hongaars moest zeggen tegen incis vader dat hij nu moet zeggen wat hij nog wil zeggen, omdat je gewoon zag dat hij op een bepaalde manier helder was. Daarna ben ik weggegaan en ben bij inci op de gang gaan zitten.
Niet lang daarna kwamen haar ouders en domien terug. Bleek dat toen atilla dichterbij hem kwam zijn vader opeens een bepaalde hoofdbeweging maakte en hem duidelijk iets wilde zeggen, maar het gewoon niet kon. Door deze inspanning werd het hem weer te veel en werd hij onwel. De zusters gaven hem gelijk een of andere spuit en hij viel gelijk in slaap. De zuster zei ook dat dat kwam omdat hij hen toch herkende en echt iets had willen zeggen. Maar die inspanning was hem teveel. Een poosje later gaf ze ook aan dat de familie echt geen hoop met hebben voor hem. En men vroeg om telefoonnummers voor als hij overleden is.
Wat voel je je verslagen dan he. Want wat is een mens dan he. De dood is zo dichtbij. Het kan zo in een klein hoekje zitten. En voor de een is het iets beangstigend, maar voor voor de andere is het thuiskomen. wat mag je dan toch dankbaar en blij weten als je Jezus als je persoonlijke verlosser heb aanvaard. Als je dus echt kerstfeest heb mogen vieren in je hart.Het houd je wel weer bezig op zon dag. de verpleging van het ziekenhuis vroeg nog of we onderleggers voor hem mee wilde nemen om zijn verbrande lijf op te leggen. Nu hadden wij die nog staan en hebben die dan even bij het oude huis opgehaald en gelijk weer even bij inci haar ouders gebracht voor het geval dat ze er morgen nog heen moeten op visite. Daar bleef ik nog even zitten en toen ook inci oma nog binnenkwam werden er gelijk hele herinneringen opgehaald van deze man. Wat heeft deze man een leven geleid, maar toch...het blijft je vader en opa. Al zegt inci zelf ook; ik ken hem geeneens als mijn opa. Hij heeft het grootste gedeelte van haar leven op straat geleefd, waardoor zij hem heel niet kent. Zon gek idee is dat he.
En ja we zijn nu eignlijk allemaal in afwachting van de tijd dat deze man zal komen te overlijden, menselijk gezien. want God kan wonderen doen, ook in dit. Maar de verbrandingen zijn heel erg. de dokters zeggen ook, wat ze er kwa injecties als medicijn inspuiten komt er gelijk weer uit omdat er geen huid meer op zijn lijf zit voor een groot gedeelte.Zelfs zijn tong en wangen zijn verbrand.
Ik wil u vragen om voor deze man:Karcsi te bidden. maar ook voor de naaste familie en het personeel dat hem verzorgt. Het ziet er naar uit dat het nieuwe jaar voor hen niet gelijk goed begint. Ook ik zal in mijn dingen rekening houden nu met hem, omdat als hij overlijd ik hem zal moeten ophalen met de auto. Maar ja zover is het nog niet. Wilt u meebidden?