Kinderkamp 2011 2 impressie

KINDERKAMP WAS EEN SUCCES.!!!!!!
Eindelijk dan berichtjes van het Kinderkamp waar we met zijn allen zo van hebben genoten. Hieronder vind u 2 nieuwe verhalen van Sonja die mee is geweest met kamp en mij, clara.Het heeft even geduurd voordat we wat op de site zetten, maar dat kwam omdat we eigenlijk allemaal zoveel indrukken hadden, dat we die eerst even hebben moeten verwerken en een plekje geven. en dan eenmaal thuis komt voor iedereen ook weer alle dagelijkse dingen tevoorschijn waardoor alles even opschoof. Maar nu kunt u lekker even een indruk krijgen van dat wat we met elkaar hebben mogen beleven...........................het kinderkamp...


Laat de kinderen tot Mij komen....

HET ALLEREERSTE KAMAV TUT-KINDERKAMP-IMPRESSIE..........

Eindelijk was het dan zover....Iedereen had afgeteld...de groten....maar vooral de kleine. want dit hadden alle kinderen nog niet meegemaakt...een kinderkamp.
Hieronder zal ik. clara, nu even proberen een korte impressie te geven van deze hele mooie,rijke en gezegde week.

Toen de kinderen hoorden dat er misschien een kamp zou komen van de zomer als beloning voor al hun goed werken op school...nou toen waren velen niet meer te houden. Het kon niet snel genoeg gaan. wat waren ze aan het aftellen.En hoe dichterbij het kwam des te zenuwachtiger ze werden. en best te begrijpen, want velen waren nog nooit uit het dorp geweest. Ik liep nog even zondagmiddag voordat we gingen het zigeunerdorp in en overal waren zenuwachtige en opgewonden kinderen. de pannen met warm water stonden al in diverse huisjes op het vuur, want de kinderen moesten schoon zijn en gingen in de teil. sommige lieten met trots hun nieuwe onderbroeken en pyamas zien. allemaal speciaal toch gekocht voor dit kamp.Het was al feest voordat we nog maar vertrokken waren.
Maar feest was het ook bij de groep dames uit Nederland..Ook wij vonden het spannend met elkaar op pad te gaan en niet wetend nog wat zon eerste week met kids ons brengen zal????


En hier ziet u dan ook een gedeelte van de groep dames onderweg in Hongarije, wachtend op de trein die ons vlakbij de Roemeense grens zal gaan brengen. Daar stond Domien en een man uit Salard ons weer op te wachten meet de auto om ons naar Salard te brengen. Daar konden we eerst lekker bijkomen van de reis. en daarna ons voorbereiden voor het kamp met zijn allen.
Voor mijzelf was het de allereerste keer dat ik weer in Salard kwam nadat we verhuisd waren naar NL. Wat zag ik er tegenop, Hoe zou ik me gaan voelen, welke indrukken zullen bovenkomen. Nu ik kan zeggen dat het veel indrukken waren Ik stapte nog maar net uit de auto of daar was al het eerste kind dat ik kon begroeten. en van het ene kind kwam het andere kind, maar ook volwassenen. de rest van de groep was zeker al meer dan een uur in het Kamav tut huis toen ik daar binnen kwam om mijn spullen eens een plek te geven. o, wat voelde alles goed, maar ook zo dubbel..Ik voelde me gelijk weer thuis. hier was mijn Thuis.Deze mensen, deze kinderen....ze zijn me allemaal zo vertrouwd en lief. Dit is iets wat ik in NL nog zo mis...me thuis voelen.Ik wilde wel vaak blijven deze week, maar wist inwendig ook dat het toch goed is de weg die God nu met ons gaat in NL. zo dubbel. Maar het was goed om weer even de mensen in het zigeunerdorp en de zigeunerkerk te ontmoeten.

Daar mijn fototoestel uitgerekend leeg ging toen de bus eraan kwam om de kinderen op te halen, heb ik daar even geen foto van. Maar ik hoop na deze impressie nog gewoon wat fotos van domiens camera op de site te zetten, en daar zitten er wel bij...

we beginnen dus maar met een foto waarmee we ook de dag begonnen met de kinderen: de ochtendgymnastiek......Iedere ochtend blies Andras op zijn fluitje en dan moesten de kinderen naar beneden komen, en dan kom het gym-fest beginnen. De kinderen vonden het een feest.Eigenlijk alles was een feest voor ze. Ze genoten van top tot teen van ALLES. echt. Je kon gewoon zien dat ze uit hun dagelijkse leefsituatie waren en ze genoten van alles waarbij ze aandacht kregen.


Hier gaan ze dus allemaal mooi door de knieen om fit te worden.



Dan begonnen we na het ontbijt en als alles weer een beetje opgeruimd wasmet de kinderclub. Hierbij kregen de kinderen een bijbelverhaal/verhaal te horen via Frunzie de pop.En daarna maakte de kinderen dan vaak een werkje. Daar ik met Inci haar moedere de keukentaak had deze week, heb ik niet altijd goed fotos kunnen maken van alles. Maar wat we hoorden in de keuken was vaak veel plezier in de zaal naast ons.. Ze genoten van de pop en de poppenkast. Door middel van dit konden we hen laten weten hoe belangrijk ze zijn in Gods ogen.Dat ze zichzelf mogen zijn.Ze zijn mooi zoals ze zijn.


Hier zie je kinderen aan de maaltijd.Wat werd er gegeten door de kinderen. Nu konden ze eten zoveel als ze wilden. en dat deden ze dan ook. Vooral met brood konden ze er wat van. we hadden uit NL hagelslag en pasta mee genomen, en dat was feest.Iedere keer een nader soort op tafel en ze genoten....Ook hadden we van iemand uit Salard een hele grote zak verse augurken gekregen en die sneden we vaak in plakjes voor bij de maaltijden. Lekker fris en gezond.



Dan was er rond 14.30 vaak tijd voor sport en spel. Vlak om de hoek bij het kamphuis was een heel mooi veld waar de kinderen lekker konden ravotten.Voetbalwas altijd in trek.Maar we hebben de kinderen ook trefbal geleerd. het duurde even voordat ze doorhadden hoe het werkte, maar toen gingen ze er ook voor.maar ook wedstrijdjes onderling werd er gespeeld.En ja van alle spelletjes krijg je ook dorst. Nu zat er bij het speelveld een heel mooi beekje. daar konden de kinderen hun flesje vullen met water en hun dorst lessen. Ook werd er 2x in dit beekje gebadderd door de kids. een feest voor ze.kleren uit en in je ondergoed gewoon lekker je wassen.


En ja als je dan gebadderd heb en je kleren zijn vies geworden, dan ga je ze bij thuiskomst even wassen en op de lijn hangen. dit liep allemaal zo mooi. iedereen deed zijn wasje en hing het even later netjes weer op de wasrekken,of hekken.prachtig om te zien. zelfs dit vonden ze een feest.


Op een avond was er opeens tijd voor een meiden-verwentijd-avond.Diverse volwassenen hadden nagellak, vijl, creme, bodylotion of haartang bij zich en hiermee werden omstebeurd de meisjes verwend.Iedereen die wilde kon zich lekker laten verwennen. Ze vonden het heerlijk. Soms weet ik niet wie meer. want het was zo mooi om te zien hoe ze van die aandacht voor zich genoten.


Op woensdagmorgen ging het over geheimen hebben. Dat je voor God geen geheimen hoef te hebben. Hij kent jou.En je mag altijd jouw geheimen of dingen waar je mee zit aan Hem vertellen. Na et verhaal dat daarbij hoort gingen de kinderen een kaart versieren en daarin schreven ze of lieten schrijven wat ze kwijt wilde aan God. En dan sta je versteld van hun openheid en besef wat goed en kwaad is. Hele mooie, maar ook ontroerende dingen moesten er soms opgeschreven worden.Als ze dan de kaart klaar hadden, dan mochten ze die aan het kruis hangen. zo echt bij Jezus brengen.Na afloop was het hele kruis vol met kaarten van de kinderen.


We kookte ook heerlijke verse Goulashsoep deze week voor hen buiten op de berg.Het was toen heel warm en we besloten dan ook om de soep binnen op te eten.Maar ondertussen deden we ook een paar waterspelletjes om de tijd op te vullen en lekker af te koelen.


lekker smikkel van de soep............. Waterwip..bekertje met water proberen te vangen


En ja dan kan BINGO niet ontbreken bij de kinderen. Dit spel vinden ze allemaal zo mooi.Bij sommige moeten we helpen daar ze de cijfers niet kennen, maar o wat zitten ze vol spanning hun kans af te wachten..Heerlijk om te zien en ze dan evt BINGO te horen roepen. en hun prijsje mogen komen halen. Ik had die avond een persoonlijke assistente: mijn pracht kleindochter Luci.


Op Donderdag wilde we heel graag de kinderen in de middag gaan zegenen. positieve woorden uitspreken/bidden over deze kinderen. ieder kind apart. Zoals ook God ieder kind apart kent. ook al komen ze uit een groot gezin.Hij weet wie ze persoonlijk zijn en wat ze thuis allemaal meemaken.We mochten de kinderen laten weten bij wie ze mogen schuilen in hun verdriet en situaties. Dat God altijd van hen houd, wat er ook gebeurd en wat mensen soms ook zeggen van hun.Wat was dit mooi. we mochten ieder kind persoonlijk bij God brengen. En wat werden ze aangeraakt.vee kinderen zaten te huilen, of grepen zich vast aan je tijdens je gebed voor hen.Ze proefde Gods aanwezigheid en liefde voor hen.

l

En ja dan is daar eigenlijk al weer veel te snel de laatste avond.Na de bonte avond , waar ik helaas geen fotos van heb, werd er een kampvuur aangestoken en konden we met zijn allen genieten daarvan. De kinderen vonden het mooi. Na het kampvuur kregen alle kinderen nog een kleinigheidje van evelien. die had voor iedereen een kadootje ingepakt, en dat is hier uitgepakt.


En ja...dan is daar alweer het moment van afscheid nemen en weer de bus in. Terug naar Salard..Zo dubbel. want de meeste kinderen wilden nog heel niet weg, en het was ook goed om ze deze tijd te geven.maar je weet dat ze weer terug moeten in hun eigen omgeving, die zo anders is dan dat ze nu even geproefd hebben. wat ging deze week snel. Maar wat hebben we genoten met zijn allen. Er was geen kind dat heimwee had, en we hebben geen pleister hoeven plakken...echt bijzonder. wel hadden we wat last van teken, maar die werden iedere keer heel goed verwijderd door Ica. iedereen heeft het super gevonden..sommige vonden het eten het leukste...ken je nagaan. de kinderen hebben genoten, maar ook wij als leiding. wat hebben we een hoop terug mogen krijgen van deze kinderen. we werden plat geknuffeld door ze vaak. een uiting om te laten zien dat ze zo genoten van alles.en wat geef je ze eigenlijk he. aandacht, eten, knuffels, sport en spel,een snoepje, positieve woorden e.d......en Gods liefde....
en dat hoop je gewoon dat ze mee mogen nemen naar huis. dat als ze het moeilijk hebben ze terug mogen denken aan deze tijd en aan Gods liefde voor hen..



En dan hier nog even tot slot een groepsfoto van de hele groep. inclusief de dominee en zijn vrouw aan de rechterkant die het kamphuis leiden.

Ik hoop dat u zo even een beeld heb gekregen van het hele fijne kamp....we hebben al de hoop uitgesproken: wie weet. bij leven en welzijn e.d. ....volgend jaar weer????


we willen ook iedereen bedanken die op wat voor manier dan ook heeft geholpen dit kamp mogelijk te maken. Maar bovenal God die ons allen gespaard en bewaard heeft al die dagen., en Zijn liefde heeft uitgedeeld aan groot en klein.