Hoe gaat het nu met ons, u heeft al een tijd niets van ons gehoord.

Dat was niet omdat we het te druk hadden, maar we hadden het moeilijk, terug verhuizen vanuit Roemenie naar Nederland, is niet makkelijk.

We zijn geen 100% Nederlanders meer, we hebben ook wat van de zigeuner cultuur in ons bloed zitten.
De mensen die dit snappen zijn de mensen die zelf ook in Roemenie hebben gewoond en terug zijn gekomen naar Nederland.

We wonen hier heel fijn, een rustige buurt en een heel mooi huis, we mogen hier t.m december blijven wonen, we zijn nu aan het rondkijken waar we ons kunnen inschrijven.
Als het kan willen we graag in Maarssen blijven wonen we hebben het goed naar onze zin, we zijn zo bij onze vrienden/familie, en we hebben een fijne kerkelijke gemeente waar we ons mee verbonden voelen.

Gelukkig gaat het nu iets beter, ik Rene ben weer aan het werk als zzp’ er op een Kraan, ik heb het oude werk van vroeger maar weer opgepakt.
Ik zit weer op de kraan bij een bedrijf waar ik gewerkt heb voordat we vertrokken, ik kon gelijk weer terecht daar.
Laten we bidden dat ze werk houden want het is heel erg stil in de verhuur.

Clara is thuis, ze kan nog geen werk vinden, ze is wel bezig als vrijwilliger in de gevangenis.
ook voor haar is het heel erg moeilijk we hadden altijd mensen over de vloer er was altijd drukte in ons huis en nu is het.....................Stil.
Dat vliegt je soms wel eens aan.
Clara hoopt straks met nog wat andere vrouwen naar Roemenie te gaan, om daar het Team te helpen met het kamp, ze is nu bezig met de voor bereidingen ervan.

Met Nathan gaat het goed op school, al zal school niet zijn lieveling’ plek worden, hij zit er wel thuis.
Hij heeft een fijne Meester, en hij wordt s’morgens om 7.30 al opgehaald met een busje.

Wij wensen u/jou GODS onmisbare zegen toe.

Clara, Rene en Nathan