Deel 2 van oudejaarsavond,

ik weet niet of iedereen al deel 1 gelezen heeft, maar hier is dan in ieder geval deel 2 ook. want we waren gebleven bij het feit dat we weer wegreden van de verwarmingspijpen-groep. helemaal onder de indruk van dit allemaal nog, reden we weg. en hadden het over onze belevenissen van net daarvoor. het had indruk gemaakt op een ieder van ons en zelfs nu nog ben ik er mee bezig. en ik hoor de meiden ook. ik zal nog een paar andere foto's er bij doen die ik ondertussen weer van de meiden heb gehad op cd.

Maar dan nu het 2e gedeelte van de avond. We moesten naar de andere kant van de stad. dat duurde niet lang, het was rustig op straat. Toen we in de straat van Kati stopten heb ik eerst geza alleen naar het huis gestuurd van dat meisje. want volgens hem konden we wel gelijk met zijn allen meekomen. ik zei; je gaat eerst maar eens kijken of ze thuis is en dan nog vragen of we wel met zon hele groep binnen mogen komen.dus hij weg. om even later toch terug te komen met kati.

Ik kon haar echt niet meer terug. wat een meid was dat geworden. ik kende haar van toen ze een jaar of 8-9 was.maar ze nodigde ons echt uit, we moesten met zijn allen binnen komen. dus wij met het hele gevolg naar het huisje, na ja, 2 kamertjes onder een gebouw. ik ken die huisjes net voor het vrouwenziekenhuis en vroeg me altijd al eens af wat er achter die sloppenwijk-huisjes zat. want echt het ziet er zo al niet uit die huizen. je ziet gewoon van, degene die die poort doormoet om te wonen heeft het echt niet breed. we moesten eerst een port door en dan in het donker en ongelijke grond de weg vinden naar een trappetje naar beneden om dan uit te komen bij kati thuis.
Waar we een heel warm onthaal kregen van haar moeder. ook hiernaartoe hebben we een pakket meegenomen en daar was ze blij mee. na eerst wat heen en weer gepraat met elkaar en wat foto''s van onze kant maken met haar toestemming, kwam zij opeens met een vraag. ze zat nu in haar ouden kloffie, maar als ze zich even snel zou omkleden, zouden wij dan niet een foto van haar en de kinderen willen maken voor de vader van het gezinnetje.

Deze heeft namelijk 10 jaar gevangenisstraf gekregen en word gemist door het gezin. nu dat kon natuurlijk, waarom niet. nu zij naar het andere kamertje en daar kleedde ze zich om tot een echt mooie zigeunervrouw in van die mooie rokken. het was echt een heel mooi plaatje om te zien. Ze kan een hele mooie foto gaan geven straks aan haar man.
En toen ze daar zo stond met haar gezin zei Ria achter mij tegen mij; wat zou ik graag met haar op de foto willen. Dus ik dacht met mijn Hongaars dat even te vragen aan het vrouwtje. ik vroeg voor mijn gevoel dus of ria met haar samen op de foto mocht, maar ze begreep totaal iets anders en dat leidde tot nog meer mooie ervaringen met elkaar. want zei begreep, dat ik vroeg of Ria ook niet even zo'n rok aan mocht proberen. Nou dat vond ze mooi en ze liep naar een stapel kleren en plukte daar nog zo'n zigeunerrok tevoorschijn en die moest sanne aantrekken.

Ze deed ook gelijk haar rok uit en die gaf ze aan Ria. en dan de rok van haar dochter kreeg Abiagail om aan te trekken. het was opeens een heel gebeuren daar in dat kamertje. wat hadden we een schik met elkaar zeg. van die echt Hollandse meiden op abi na dan in zo'n mooie rok. het gaf zoveel pret met elkaar. en er werden natuurlijk met verschillende camera's foto's gemaakt. want zoiets maak je niet heel gauw meer mee. en ik weet dat dit best wel niet zomaar gedaan word. alle meiden gingen als een prinses op de grond zitten en voelde ons even het zigeunermeisje van het liedje.

Na de eerste lichting meiden vroeg de moeder of Jojanneke en marion ook niet wilde. en zelfs aan mij werd het gevraagd.Maar ja, als je dat vrouwtje qua postuur ziet snap je wel heel goed dat haar rok niet echt helemaal past voor claartjes maatje. dus dat zei ik haar ook. nu geen probleem, zij zou de rok wel bij mij aan elkaar knopen. het zijn altijd 2 rokken. en echt voordat ik het wist zat ik als een heuse zigeunervrouw ook op de grond op mijn knieeen.

Prachtig mensen, wat hadden we een schik met elkaar. de vrouw was ook echt serierus met mij hoor, want mijn eigen sjaal die ik omhad die avond werd opeens omgetoverd als zigeunersjaal op mijn hoofd, en er mocht geen haartje onder mijn sjaal uitkomen. ook mijn bril moest af van haar, vond ze mooier. nou daar denk ik iets anders over, maar ja. toch beviel haar die Hollandse sjaal niet, want opeens moest die af en kreeg ik een echte knalrode hoofddoek op mijn hoofd geknoopt. nu het feest was compleet. ook de andere meiden zagen er weer perfect uit. zie maar naar de foto's.

Tussen de fotos maken spraken we ook nog wel wat met het gezin en de vrouw gaf best aan dat ze het moeilijk had, en dat de kinderen haar best zorgen gaven. Kati word een echte pubermeid en wil niet meer zo graag in die zigeunerkleren lopen zoals haar moeder. nu kan ik dat als Hollandse best begrijpen. deze meiden zijn ook jong en vinden natuurlijk zon rok niets. een spijkerbroek is dan toch voor hen veel meer hip. en ze gaf al een paar keer aan dat we straks voordat we weg zouden gaan wel voor haar en de kinderen moesten bidden. en dat hebben we oo met zijn allen gedaan. ook hier stonden we in een kring met elkaar en mochten we met elkaar voor dit gezinnetje en de vader in de gevangenis bidden. Het sloot zo mooi de avond weer af.
Na het gebed bedankte we de vrouw en de kinderen voor het warme onthaal. maar daar wilde ze niets van weten. we moesten God maar bedanken.
dus dat doen we dan ook hoor.
We zijn God dankbaar voor deze hele bijzondere avond met elkaar. wat we ook met zijn alleen verwacht, dit niet. het was super. en vol indrukken reden we weg uit Ordaea. iedereen zat er zo vol mee. we hadden allemaal een opgewonden stemming. en schoten nog vaak in de lach om al die rokken perikelen.
Omdat we nog een paar pakketten van de meiden over hadden en we die ook graag kwijt wilde, ben ik op de terugweg nog even in Cauaceu bij een heel arm gezin aangegaan om daar 2 pakketten te brengen. ook die mensen waren er weer zeer blij mee.
we waren om half 10 weer thuis met elkaar. om dan gelijkweer met zijn allen richting Spinus te rijden waar we de rest van de avond zouden doorbrengen. En ook daar mochten we nog met zijn allen een hele goede avond hebben. we mochten daar met elkaar het jaar

afsluiten en stilstaan bij wat achter en voor is.
Om 12 uur mocht klaas zijn vuurwerk gaan afsteken en daar hebben we met zijn allen lekker nog van genieten. en daarna begon het lampje toch een beetje uit te gaan en zijn we naar huis gegaan.
het was genoeg geweest.