eindelijk
18/09/08 16:31 Opgeslagen in: Hulpverlening
HALLO BESTE MENSEN..............
Hier dan eindelijk weer eens wat nieuws van ons. ik weet het is een hele poos geleden, maar dit komt gewoon door de hele hectische periode die we toch achter ons hebben. En daar het nu nog niet helemaal rustig is en we heel moeilijk tijd vinden om eens een heel goed verslag te doen, en de computers het steeds begeven, besluit ik nu het even goed gaat met de computer, maar gauw even iets in het kort te mailen over de afgelopen tijd. Dan weten jullie toch iets van hier.
Hier dan eindelijk weer eens wat nieuws van ons. ik weet het is een hele poos geleden, maar dit komt gewoon door de hele hectische periode die we toch achter ons hebben. En daar het nu nog niet helemaal rustig is en we heel moeilijk tijd vinden om eens een heel goed verslag te doen, en de computers het steeds begeven, besluit ik nu het even goed gaat met de computer, maar gauw even iets in het kort te mailen over de afgelopen tijd. Dan weten jullie toch iets van hier.
HALLO BESTE MENSEN..............
Hier dan eindelijk weer eens wat nieuws van ons. ik weet het is een hele poos geleden, maar dit komt gewoon door de hele hectische periode die we toch achter ons hebben. En daar het nu nog niet helemaal rustig is en we heel moeilijk tijd vinden om eens een heel goed verslag te doen, en de computers het steeds begeven, besluit ik nu het even goed gaat met de computer, maar gauw even iets in het kort te mailen over de afgelopen tijd. Dan weten jullie toch iets van hier.
in de afgelopen periode hebben we als gezin echt het nodige meegemaakt zoals de meeste wel weten. Zoals het laatste bericht al vertelde is mijn vader op 1 augustus overleden en zijn we als gezin in Nederland geweest voor de begrafenis. Wat was ik blij en dankbaar dat ik net op tijd was. Ik kwam op vrijdagavond 19.30 aan en om 22.45 overleed pa. Rene kwam met de rest van het gezin op zondagavond aan. Op woensdag was de begrafenis en mochten we ondanks alles toch een hele goede afscheidsdag hebben van pa.
De dag er na zijn we weer vertrokken naar Roemenie omdat er ondertussen ook bij ons huis een werkgroep was gekomen die met het nieuwe clubhuis bezig zou gaan en met de zigeunerkinderen vakantiebijbelclub zouden gaan houden. Voor een uitgebreid verslag verwijs ik jullie nu even door naar de Goud-site: www.goudkockengen.nl
Daar is om de zoveel dagen bijgehouden wat er hier gebeurde in die dagen en staan heleboel fotos..
Wat is er een werk verzet, en wat mochten we hele fijne, mooie en goede dagen hebben met elkaar en de kinderen en mensen van het zigeunerdorp.
En bij deze wil ik gewoon ook nog even de hele groep uit Kockengen en omstreken HEEL ERG BEDANKEN voor alles wat jullie hebben gedaan hier.
Toen deze groep weer terug ging zijn ook Nathan en ik meegereden naar Nl om nog voor 2,5 week even bij ma te zijn. En dat was heel goed voor de verwerking. we beleefden echt dat pa er echt niet meer was terwijl bijvoorbeeld zijn bodywarmer nog gewoon aan de kapstok hing e.d. we konden er met zijn allen over praten en zo af en toe het graf van pa bezoeken.
maar oke, ook hier kwam een eind aan, en ook dat was weer goed. want ongemerkt begon het bloed toch wel weer te kriebelen hoor. ik verlangde weer erg naar huis.
op 3 september kwamen nathan en ik weer in roemenie aan en waren we weer echt gelijk thuis. Ook al wil je voor je gevoel even rustig aan doen nog de eerste dagen...nu echt niet. we zaten gelijk weer tussen alles. had gelijk al weer een doktersbezoek, viste jurist en bank bezoeken e.d.
en als je dan de week daarop dan echt weer je deuren opent voor jan en alleman dan zit je er echt weer helemaal in hoor. het gewone leventje begon weer. Mensen stonden weer voor van alles op de stoep: recepten, kaarsen, eten, dokterbezoeken e.d.
En wie er ook in die week op de stoep stond bij ons was: MARION...
Marion woont en werkt al een jaar in Roemenie,waarvan het laatste half jaar in Spinus bij klaas en corrie.En in de afgelopen tijd maakte God haar en ons duidelijk dat Hij haar hier bij ons in Salard wilde hebben. Nu konden wij altijd al heel leuk met elkaar overweg, dus toen dit duidelijk werd, was ik eerst verrast, maar ook heel blij. Toch had ik ook zoiets van: Heer...wat moet ze nu al gaan doen toch.? Ik bid voor personeel soms, en als je dan daags nadat het nieuwe clubhuis neergezet word opeens al iemand van God krijg heb je eigenlijk toch zoiets van.....zo snel.!!! Maar God heeft zijn bedoelingl met haar klaarleggen hier in ons gezin en werk. En we zijn heel blij met haar nu hier.
MARION WELKOM in SALARD.......en we hopen op een hele mooie tijd samen.
Hier word Marion gebracht door Klaas en zetten ze haar spullen even buiten neer. De foto ernaast helpt Rene haar om die spullen weer in de caravan te krijgen waar ze voorlopig in gaat wonen.
En ja dan denkt u misschien: wat is dit?? Maar dit is nathans slaapkamerdeur. En dit stopbord heeft hij zelf gemaakt. want wil nu het geval... Nathan gaat vanaf nu, maar eigenlijk half oktober, Hollandse school krijgen. En Marion zal het komende jaar zijn juf zijn. We kregen pas al van klaas en corrie de vraag of we niet samen wereldschool konden doen. Maar iedere dag heen en weer naar spinus was ons toch te veel en te duur. Toch bleef de opmerking in ons hoofd hangen en na verschillende gesprekken hebben we besloten om het toch te doen. Maar dan geen wereldschool, maar met gewone lesboekjes van de basisschool. Hiervoor word al druk gekeken op een basisschool in nederland, en deze worden in oktober door vrienden meegenomen naar hier. Toch zijn we al wel begonnen met hollandse school op de donderdag en vrijdagmorgen. de ander dagen gaat hij nu nog even naar de hongaarse school. als straks de boekjes er zijn zal dat over zijn. we hopen zo dat Nathan echt vorderingen zal gaan maken. want als we nu zien wat hij kan qua 10 jarige, dan loopt hij toch ver achter met leeftijdsgenootjes van nederland. Hij zelf vind het maar wat prachtig en is heel enthousiast over deze school.Hij krijgt natuurlijk ook alle aandacht.Voorlopig zal het ook aftasten zijn waar hij ongeveer qua nivo zit in het hollandse systeem. vanmorgen was de eerste les en ze hadden het zo goed. we hebben nu op salard ook de eerste christelijke school. smorgens kunnen ze ook heerlijk met gebed en bijbelverhaal beginnen. iets wat op zijn oude school 1 x in de week voorkomt in het uurtje hervormd onderwijs. en als dus het rode bordje voor hangt dan mogen er geen mensen binnen komen van Nathan.
Marion viel in de eerste dagen ook van het een in het ander. we waren net met de uienoogst bezig en ik moest af en toe best even rijden of iets regelen. Zo ook even uiensoep wegbrengen bij het personeel. uiensoep met uien van het land. iets wat men hier totaal niet kent, maar wat men maar wat lekker vond. En zelfs toen het op het land even mis ging omdat er teveel uien bleven liggen op de kopkanten, bood marion even aan om die op te rapen en op de andere rij te leggen. En samen met Abi is ze gegaan. Zo zit ze in de kinderen en zo in de uienteelt.
Dan waren we als gezin op de Dorcas-camping in Debrecen afgelopen weekend voor het 10 jarig jubilem van de zigeunermissie stichting. we komen geregeld in een van de kerekn waar zij werken, en we waren uitgenodigd om deze dagen mee te maken.
Door de uienoogst konden we jammer genoeg pas zaterdagssavonds weg,en maakte we nog een klein stukje mee van de avond op zaterdagavond, maar de zondag konden we helemaal meemaken. En wat was dat goed.we werden zaterdagavond aluitgenodigd om bij de ziegeuners te slapen in hun vakantiehuisje omdat ze nog plek over hadden. dus kondenwe op de camping blijven. en wat was het goed om zo weer onderling te zijn. tesamen met zigeuners, Roemenen, Hongaren en hollanders die Ene God te dienen, loven en prijzen. getuigenissen, predikaties, zang en als afsluiting tesamen het Heilig Avondmaal te houden. En nathan vermaakte zich ondertussen ook op de camping.
Even een foto gemaakt door nathan bij de conferentie. ik kijk niet helemaal jofel, maar ik voelde me wel heel goed hoor daar. het was `zon mooi samen zijn. het was echt het lied van: Samen in de naam van Jezus.....
Hier even gewoon een fotootje van twee mooie Bijzondere aardappels. Nathan en Abigail. Zijn ze niet lief. het is echt broer en zus hoor. het ene moment kunnen ze niet buiten elkaar en het andere moment villen ze elkaar.
Dan was het vandaag ook weer kookdag voor de Zigeunerkids.Dit keer Witte Bonenesoep met gerookt spareribs.
En daar het heel veel geregend had de afgelopen dagen hielden we het in het Kamav tut -huis. Groot was onze verbazing toen we dar aankwamen ener heel geen kinderen stonden.????wij de soep uit geladen en ik met abi en marion naar het zigenuerdorp. maar halverwege zagen we wel al de kinderen aankomen....alleen...zonder bord en lepel. ze dachten dat er kinderclub was. misverstand dus.ik heb toen de kids in de auto geladen en naar het zigeunerdorp gereden. Daar stapte de meeste uit om een bordje te gaan halen. maar ondertussen kwamen er ook al andere aanlopen met een bordje en die wilde natuurlijk ook in de auto. een ritje met een auto vinden alle kinderen een feest, al is het maar 100 meter.dus ja kom maar in de kring erbij. en het was maar goed dat de meeste kids klein waren en de auto leeg, want we zaten op het laatst met ongeveer 30 kids in de bus.een heel gekakel, maar wat een feest voor ze. op naar de bonensoep.
hier smikkelen ze lekker aan de soep, en abi helpt even een kleintje die geen bordje bij zich had maar wel een stuk vlees met brood wilde. en ja na afloop...een lekker chocolaatje toe.
2 kleine boefjes met hun chocoladebuit....
Hier dan eindelijk weer eens wat nieuws van ons. ik weet het is een hele poos geleden, maar dit komt gewoon door de hele hectische periode die we toch achter ons hebben. En daar het nu nog niet helemaal rustig is en we heel moeilijk tijd vinden om eens een heel goed verslag te doen, en de computers het steeds begeven, besluit ik nu het even goed gaat met de computer, maar gauw even iets in het kort te mailen over de afgelopen tijd. Dan weten jullie toch iets van hier.
in de afgelopen periode hebben we als gezin echt het nodige meegemaakt zoals de meeste wel weten. Zoals het laatste bericht al vertelde is mijn vader op 1 augustus overleden en zijn we als gezin in Nederland geweest voor de begrafenis. Wat was ik blij en dankbaar dat ik net op tijd was. Ik kwam op vrijdagavond 19.30 aan en om 22.45 overleed pa. Rene kwam met de rest van het gezin op zondagavond aan. Op woensdag was de begrafenis en mochten we ondanks alles toch een hele goede afscheidsdag hebben van pa.
De dag er na zijn we weer vertrokken naar Roemenie omdat er ondertussen ook bij ons huis een werkgroep was gekomen die met het nieuwe clubhuis bezig zou gaan en met de zigeunerkinderen vakantiebijbelclub zouden gaan houden. Voor een uitgebreid verslag verwijs ik jullie nu even door naar de Goud-site: www.goudkockengen.nl
Daar is om de zoveel dagen bijgehouden wat er hier gebeurde in die dagen en staan heleboel fotos..
Wat is er een werk verzet, en wat mochten we hele fijne, mooie en goede dagen hebben met elkaar en de kinderen en mensen van het zigeunerdorp.
En bij deze wil ik gewoon ook nog even de hele groep uit Kockengen en omstreken HEEL ERG BEDANKEN voor alles wat jullie hebben gedaan hier.
Toen deze groep weer terug ging zijn ook Nathan en ik meegereden naar Nl om nog voor 2,5 week even bij ma te zijn. En dat was heel goed voor de verwerking. we beleefden echt dat pa er echt niet meer was terwijl bijvoorbeeld zijn bodywarmer nog gewoon aan de kapstok hing e.d. we konden er met zijn allen over praten en zo af en toe het graf van pa bezoeken.
maar oke, ook hier kwam een eind aan, en ook dat was weer goed. want ongemerkt begon het bloed toch wel weer te kriebelen hoor. ik verlangde weer erg naar huis.
op 3 september kwamen nathan en ik weer in roemenie aan en waren we weer echt gelijk thuis. Ook al wil je voor je gevoel even rustig aan doen nog de eerste dagen...nu echt niet. we zaten gelijk weer tussen alles. had gelijk al weer een doktersbezoek, viste jurist en bank bezoeken e.d.
en als je dan de week daarop dan echt weer je deuren opent voor jan en alleman dan zit je er echt weer helemaal in hoor. het gewone leventje begon weer. Mensen stonden weer voor van alles op de stoep: recepten, kaarsen, eten, dokterbezoeken e.d.
En wie er ook in die week op de stoep stond bij ons was: MARION...
Marion woont en werkt al een jaar in Roemenie,waarvan het laatste half jaar in Spinus bij klaas en corrie.En in de afgelopen tijd maakte God haar en ons duidelijk dat Hij haar hier bij ons in Salard wilde hebben. Nu konden wij altijd al heel leuk met elkaar overweg, dus toen dit duidelijk werd, was ik eerst verrast, maar ook heel blij. Toch had ik ook zoiets van: Heer...wat moet ze nu al gaan doen toch.? Ik bid voor personeel soms, en als je dan daags nadat het nieuwe clubhuis neergezet word opeens al iemand van God krijg heb je eigenlijk toch zoiets van.....zo snel.!!! Maar God heeft zijn bedoelingl met haar klaarleggen hier in ons gezin en werk. En we zijn heel blij met haar nu hier.
MARION WELKOM in SALARD.......en we hopen op een hele mooie tijd samen.
Hier word Marion gebracht door Klaas en zetten ze haar spullen even buiten neer. De foto ernaast helpt Rene haar om die spullen weer in de caravan te krijgen waar ze voorlopig in gaat wonen.
En ja dan denkt u misschien: wat is dit?? Maar dit is nathans slaapkamerdeur. En dit stopbord heeft hij zelf gemaakt. want wil nu het geval... Nathan gaat vanaf nu, maar eigenlijk half oktober, Hollandse school krijgen. En Marion zal het komende jaar zijn juf zijn. We kregen pas al van klaas en corrie de vraag of we niet samen wereldschool konden doen. Maar iedere dag heen en weer naar spinus was ons toch te veel en te duur. Toch bleef de opmerking in ons hoofd hangen en na verschillende gesprekken hebben we besloten om het toch te doen. Maar dan geen wereldschool, maar met gewone lesboekjes van de basisschool. Hiervoor word al druk gekeken op een basisschool in nederland, en deze worden in oktober door vrienden meegenomen naar hier. Toch zijn we al wel begonnen met hollandse school op de donderdag en vrijdagmorgen. de ander dagen gaat hij nu nog even naar de hongaarse school. als straks de boekjes er zijn zal dat over zijn. we hopen zo dat Nathan echt vorderingen zal gaan maken. want als we nu zien wat hij kan qua 10 jarige, dan loopt hij toch ver achter met leeftijdsgenootjes van nederland. Hij zelf vind het maar wat prachtig en is heel enthousiast over deze school.Hij krijgt natuurlijk ook alle aandacht.Voorlopig zal het ook aftasten zijn waar hij ongeveer qua nivo zit in het hollandse systeem. vanmorgen was de eerste les en ze hadden het zo goed. we hebben nu op salard ook de eerste christelijke school. smorgens kunnen ze ook heerlijk met gebed en bijbelverhaal beginnen. iets wat op zijn oude school 1 x in de week voorkomt in het uurtje hervormd onderwijs. en als dus het rode bordje voor hangt dan mogen er geen mensen binnen komen van Nathan.
Marion viel in de eerste dagen ook van het een in het ander. we waren net met de uienoogst bezig en ik moest af en toe best even rijden of iets regelen. Zo ook even uiensoep wegbrengen bij het personeel. uiensoep met uien van het land. iets wat men hier totaal niet kent, maar wat men maar wat lekker vond. En zelfs toen het op het land even mis ging omdat er teveel uien bleven liggen op de kopkanten, bood marion even aan om die op te rapen en op de andere rij te leggen. En samen met Abi is ze gegaan. Zo zit ze in de kinderen en zo in de uienteelt.
Dan waren we als gezin op de Dorcas-camping in Debrecen afgelopen weekend voor het 10 jarig jubilem van de zigeunermissie stichting. we komen geregeld in een van de kerekn waar zij werken, en we waren uitgenodigd om deze dagen mee te maken.
Door de uienoogst konden we jammer genoeg pas zaterdagssavonds weg,en maakte we nog een klein stukje mee van de avond op zaterdagavond, maar de zondag konden we helemaal meemaken. En wat was dat goed.we werden zaterdagavond aluitgenodigd om bij de ziegeuners te slapen in hun vakantiehuisje omdat ze nog plek over hadden. dus kondenwe op de camping blijven. en wat was het goed om zo weer onderling te zijn. tesamen met zigeuners, Roemenen, Hongaren en hollanders die Ene God te dienen, loven en prijzen. getuigenissen, predikaties, zang en als afsluiting tesamen het Heilig Avondmaal te houden. En nathan vermaakte zich ondertussen ook op de camping.
Even een foto gemaakt door nathan bij de conferentie. ik kijk niet helemaal jofel, maar ik voelde me wel heel goed hoor daar. het was `zon mooi samen zijn. het was echt het lied van: Samen in de naam van Jezus.....
Hier even gewoon een fotootje van twee mooie Bijzondere aardappels. Nathan en Abigail. Zijn ze niet lief. het is echt broer en zus hoor. het ene moment kunnen ze niet buiten elkaar en het andere moment villen ze elkaar.
Dan was het vandaag ook weer kookdag voor de Zigeunerkids.Dit keer Witte Bonenesoep met gerookt spareribs.
En daar het heel veel geregend had de afgelopen dagen hielden we het in het Kamav tut -huis. Groot was onze verbazing toen we dar aankwamen ener heel geen kinderen stonden.????wij de soep uit geladen en ik met abi en marion naar het zigenuerdorp. maar halverwege zagen we wel al de kinderen aankomen....alleen...zonder bord en lepel. ze dachten dat er kinderclub was. misverstand dus.ik heb toen de kids in de auto geladen en naar het zigeunerdorp gereden. Daar stapte de meeste uit om een bordje te gaan halen. maar ondertussen kwamen er ook al andere aanlopen met een bordje en die wilde natuurlijk ook in de auto. een ritje met een auto vinden alle kinderen een feest, al is het maar 100 meter.dus ja kom maar in de kring erbij. en het was maar goed dat de meeste kids klein waren en de auto leeg, want we zaten op het laatst met ongeveer 30 kids in de bus.een heel gekakel, maar wat een feest voor ze. op naar de bonensoep.
hier smikkelen ze lekker aan de soep, en abi helpt even een kleintje die geen bordje bij zich had maar wel een stuk vlees met brood wilde. en ja na afloop...een lekker chocolaatje toe.
2 kleine boefjes met hun chocoladebuit....