Ja mensen. we werden gisteren tegen de avond opeens opgeschrikt door een telefoontje van Erwin. Die wilde met Herma en haar gezin even een bakje koffie gaan doen bij mijn ouders. Maar toe ze daar aankwamen stapten ze eigenlijk gelijk in de zorgen, want ze vonden een pa die heel verward praatte. hij kon gewoon bepaalde woorden niet meer vinden en was duidelijk niet in orde. herhaalde steeds woorden.
nu was hij afgelopen donderdag voor de 2e keer aan staar geopereerd en mijn moeder gooide deze verwardheid eigenlijk best wel een beetje op alle indrukken van de afgelopen dagen. Maar herma vertrouwde het niet, en na eerst een telefoontje naar de oogkliniek van pa, besloten ze toch spoedeisende hulp te bellen voor hulp, di ook op aanraden van die dokters van de oogkliniek. want die waren bang voor een hersenprobleem. maar ja lang leve het weekend. er zou een dokter komen, maar de moest helemaal vanuit de Meern komen. dat duurde nog wel een klein uurtje. Maar toen die er was werd pa na het onderzoek toch doorgestuurd omdat ook deze het niet vertrouwde bij pa.
ondertussen was ook mijn broer Gijs binnen gekomen met zijn gezin en die viel ook gelijk in alle narigheid. Gijs en Herma hebben toen pa en ma gereden naar het ziekenhuis. de rest van de koffievisite is toen weer naar huis gegaan met eigen vervoer. Ze moesten naar het ziekenhuis in Hilversum en daar werd pa gelijk onderzocht. wij gingen ondertussen naar Spinus voor onze zondagse gebedsavond. en het was ook daar dat herma ons een keer belde met de mededeling dat het niet goed zat. ze hadden een scan gemaakt van pa en daarin zagen ze dat er in zijn hoofd een verdikking/vocht zat dat tegen de hersenen van de spraak aanzat. vandaar deze symptomen. dat het gewoon niet goed zat bleek ook wel uit het feit dat hij op een gegeven moment zelfs niet kon vertellen hoe het bandje van zijn horloge heette. dat kon hij niet meer omschrijven e.d.
men heeft pa opgenomen voor verder onderzoek, want men wil exact weten wat daar nu precies zit. en daarom wilden ze proberen vandaag nog een mri-scan te maken om precies te zijn van wat daar zit. en wat men er aan kan gaan doen eventueel? dat is nu het spannende. we weten nog niet precies hoe of wat. ma en herma moesten om 10.30 weer in het ziekenhuis zijn. dan zouden ze weer verder wat horen. en misschien waren er ondertussen nu ook wat uitslagen bekend en was er misschien een dokter geweest.
en daar wachten we nu weer op. Op nieuws van hen. en ondertussen zijn we in gedachte heel de tijd bij hen. Weer hebben we die beroerde situatie he. in dit soort situaties merken we de afstand. Maar voor gebed is geen afstand nodig. en dat doen we dan ook de hele tijd. we mogen weten dat God met pa is. maar bidden om kracht en genezing voor pa. en om kracht voor ma en de familie. wat mogen we al blij zijn dat ma in zoverre al sterk is dat ze mee kan nu om pa weer bij te staan in dit alles.
Vannacht kreeg ik al weer fotos doorgestuurd van mijn zusje herma. en wat is het dan weer gek. het haalde gelijk weer herinneringen op van ma zijn ziekte nog heel niet zo lang geleden. alleen zijn nu de rollen omgedraaid. Ma naast het bed en pa erin. we zijn heel blij dat we de fotos steeds kunnen zien, want het brengt de situatie gewoon dichtbij en het voelt voor mij alsof ik dan even op bezoek ben bij pa op dat moment.
we zullen moeten afwachten wat er uit de onderzoeken gaat komen, maar willen u allen vragen of u mee wilt bidden voor Pa in deze situatie. maar ook voor ma en de familie die er weer omheen staat en waar misschien weer veel van gevraagd gaat worden. we weten het nog niet. Maar we weten wel dat gebed een hele grote kracht heeft in alle dingen, dus vandaar ook vragen we om gebed voor hulp. kracht, genezing en berusting in dingen misschien.
we hopen dat alles toch nog mee mag vallen en er iets aan te doen is. zodra we weer wat weten zullen we het weer op de site zetten.