free web stats

Varkens en kippen te Koop gevraagd?!?!?!

Varkens en kippen te Koop gevraagd?!?!?!

Het kwam er maar niet van door alle drukte, maar nu wil ik toch weer een poging wagen. We hebben echt een hele drukke en gekke tijd hier gehad en nog hoor. er loopt eigenlijk van alles door elkaar qua gezin, hulpverleningswerk en bedrijf. En daardoor lukte het gewoon niet om even een verslag te plaatsen op de site. Maar oke hier dan toch.
Tja waar zal ik mee beginnen???? Verschillende dingen zijn al best weer een poosje terug.
Varkens en kippen te Koop gevraagd?!?!?!

Het kwam er maar niet van door alle drukte, maar nu wil ik toch weer een poging wagen. We hebben echt een hele drukke en gekke tijd hier gehad en nog hoor. er loopt eigenlijk van alles door elkaar qua gezin, hulpverleningswerk en bedrijf. En daardoor lukte het gewoon niet om even een verslag te plaatsen op de site. Maar oke hier dan toch. We naken het goed met een heleboel fotos dit keer.
Tja waar zal ik mee beginnen???? Verschillende dingen zijn al best weer een poosje terug.


Ik begin maar met het eten koken voor de kinderen. Deze keer hadden we daarbij hulp van vrienden die over waren voor een week( zie straks bij privé-nieuwsbriefje). En daar het heel mooi weer was besloten we lekker met zijn allen sandwiches te maken voor de zigeunerkinderen. Dus hebben we 15 broden, 3kg tomaten, 4 komkommers, witte en rode paprika`s, raspbare quark, 30 eieren, margarine en 6 salamiworsten gekocht. En daarmee zijn we aan de slag gegaan op 29 april. Het is altijd een heel werk om alle ingrediënten in kleine stukjes te snijden en het brood te versieren, maar het eindresultaat is altijd zo heerlijk en mooi om te zien.

We hebben dan ongeveer vaak zo`n 300 sandwiches vanuit die broden. Terwijl we bezig waren kwam er net ook nog een oud vrouwtje voor eten langs. die konden we gelijk weer blij maken met een paar sandwiches. Om 2 uur zijn met zijn allen naar de zigeunerkerk gereden en hebben daar weer heerlijk mogen uitdelen. wat ging het er weer heerlijk in zeg. De ene boterham was nog niet op of men wilde de volgende al.

Uiteindelijk is het allemaal opgegaan. En als toetje hadden we met dit mooie weer weer een heerlijk ijsje voor hen. Maar ook Anna en Sandra, de kinderen van onze vrienden, hadden nog iets lekkers uit te delen.

Ze hadden in Nederland samen kaarten gemaakt en met die opbrengst hadden de nu voor de kinderen wat lekkers gekocht. Allemaal kregen ze nu ook nog een lolly. Dubbelfeest dus voor de kids.

De dag erna, op de dag dat Nederland Koninginnedag vierde, kregen we onverwachts nog visite van een groep uit Kockengen. Ik dacht dat deze groep al weer lang en breed in NL terug was, maar dat bleek dus niet. Want s`morgens kreeg ik een telefoontje van hen of ze misschien niet in de middag aan mochten komen en dan in het zigeunerdorp nog pakketjes uit mochten delen. Nu dat kon. Maar door omstandigheden kwam de groep pas tegen de avond aan. Waardoor er snel nog de 60 pakketjes gemaakt moesten worden. Wijzelf hadden pas van diverse basisscholen uit Friesland ee heleboel shampoo gekregen en die konden we zo ook heel mooi in iedere pakketje bijvoegen. en ook de voorraad kaarsen werd aangebroken. Maar oké, de groep bestond uit 12 personen, en in een zeer korte tijd hadden ze de pakketten klaar ook.

Zo mooi om te zien. Teamwork was het wat daar gebeurde. Nadat de pakketten klaar waren hebben we ze allemaal in 1 bus geladen en zijn we met 3 bussen naar het zigeunerdorp gereden. 2 bussen hebben we vooraan laten staan en met de volle bus zijn we van achteren naar voren gereden en al lopende steeds ieder huisje een pakket afgevend.

Het verliep heel mooi. Zo delen we ook nog eens Koninginnedagpakketten uit i.p.v Kerst en Paaspakketten. Daarbij was het ook nog een gekrioel van kinderen om een meisje heen die snoepjes bij zich had. Ook al heb men gehad, men probeert het natuurlijk nog een keer he. Deze kinderen zijn hetzelfde als ik toen ik klein was. Ook ik probeerde dat zo vaak weet ik nog wel. En soms lukt het je he.
Na het eerste rijtje zijn we naar het andere straatje gegaan van het zigeunerdorp, en ook daar hebben we mogen uitdelen. het was gewoon een feestje.

We waren zo ook met een hele groep mensen he iedere keer. Echt leuk. En onderling was er vooral met de kinderen leuk contact.

Iets leuks dat ik toch wel even wil vermelden is dit. In de tas waarin verschillende dingen zaten, zat ook een stuk oude kaas. En bij de meeste was dat een recht afgesneden stuk kaas.een beetje rechthoekig blok. En nu kennen de mensen hier alleen maar hele jonge kaas die er heel licht van kleur uitziet, dus dit soort had men nog niet veel gezien. En daarbij heeft mens hier ook nog stukken zeep die aan huis worden gemaakt om je kleren mee te wassen en soms ook deze vorm heeft. Dus toen men in de tas keek en dat stuk kaas zag dachten heel veel mensen niet dat het kaas was, maar een stuk zeep om je kleren mee te wassen. Abigail haar moeder kwam het aan me vragen voor de zekerheid. Want die twijfelde ook. Ze zei; is dit zeep of kaas. En ook de dag later hoorde ik van verschillende mensen dat sommige er mee hun kleren had willen wassen. Je moet er toch niet aan denken he dat je kleren ruiken naar ouden kaas. Oude kaas best, heel best, maar zo nee dank je.
Daarna zijn we weer met zijn allen naar ons huis gereden waar de groep nog lekker een bakje koffie heeft gedronken met elkaar. Ik en mijn vriendin Ria moesten helaas toen al gauw weg, maar rene heeft nog even lekker nagenoten met ze.
Ik wil jullie als groep en als mensen dan ook heel erg bedanken voor deze leuke spontane actie zomaar in vogelvlucht.
Toen iedereen weg was, probeerde Domien even de kaas uit, want zulke oude kaas hebben ze hier gewoon niet. Hij vind dit ook altijd heerlijk.


Dan zijn we nu ook druk bezig met een kippen en varkens-projectje. Een kennis van ons, die hier ieder jaar wel een keertje langs en aankomt is meester op een agrarische school en wilde starten met een kippen-varkensproject. Zijn school: het
Clusius College in Alkmaar, klas 3DVm, vroeg of ze dit project hier mochten doen onder de zigeuner gezinnen.
Het project heet:
Vee voor Roemenie.
Meer over dit project kunt u vinden op hun eigen gemaakte website hierover:
www.veevoorroemenie.tk
En ook op;
http://www.echo.nl/aw-aw/buurt/lees/645178/we.kopen.varkens.en.geiten.voor.zigeuners.in.roemenie/
Die klas heeft steeds acties gehouden en met dat geld kunnen wij hier 3 gezinnen van kippen en varkens voorzien. En men helpt ook bij de maak van de verblijven, eten, medicijnen e.d.

Het mooie in deze actie vind ik dat de mensen die in deze actie meedoen, dan wel 10% weg moeten geven van hun beesten. Dus als ze 100 kippen krijgen dan moeten ze 10 kippen weggeven aan een ander arm iemand. Nu ik vond dit wel een heel leuk idee. En zelf had ik nooit gedacht ook nog eens zoiets te gaan doen. we staan niet zo gauw meer voor verrassingen. Maar oke, meester Ate is geweest en we hebben de gezinnen pas bezocht die ik vertrouwde in dit project en ook zeker liefde voor beesten hadden om dit project te doen kunnen slagen.
Daarna ben ik naar de bouwmarkt hier op dorp gegaan om de benodigde materialen te bestellen. En daarvan hebben de mensen nu een kippenhok gemaakt. Daar starten we als eerste mee.
Wanneer dat af is gaan we weer voor de varkens verder kijken.
De mensen die we uitgekozen hadden waren ook erg blij met dit. Toch vond ik het ook moeilijk om iemand uit te zoeken, want iedereen wil je wel varkens of zo geven, maar niet iedereen kun je vertrouwen in het weggeven van die 10%. En dat is juist zo mooi hierin. Verder mag het gezin ook weten wat ze met hun eigen kippen doen zeg maar. Of ze die zelf opeten, of verkopen als ze misschien geld nodig hebben. Als ze maar die 10 % afgeven. Dus ja, het is best een heel mooi iets. Vanavond heb ik de kuikens opgehaald en thuis gebracht. Wat een gekrioel zeg al die mooie beestjes in zon doos.



Dan hebben we van de week ook weer eens wat kleding en luiers weggebracht wat al een poos klaar stond, maar waar ik gewoon niet aan toe kwam. Dit maal veel baby en kleine kinderen-kleding en incontinentieluiers.

Gelijk daarna hebben we weer bij de schuur nieuwe lading opgehaald en thuis gebracht. En gelijk maar uitgezocht in de schuur. Binnenkort zullen we hier weer pakketjes van maken.


Verder hebben we natuurlijk nog de medicijnen en de andere mensen die aan de deur komen voor het een en ander. En toen we van de week een keer bij de apotheek stonden te wachten op eniko die de recepten op ging halen, kwam Julisca er aan met haar man. Ze was wezen paddestoelen en sjooska zoeken in de natuur en liet me het resultaat zien. zulke grote paddestoelen had ik nog nooit gezien.

gelijk bood ze me de paddestoelen aan. Maar ik ben toch altijd huiverig hoor voor deze wilde dingen. champignons in een bakje uit de supermarkt durf ik aan. maar dit. ik vond het moeilijk. en zei het haar toch wel eerlijk hoor dat ik het eng vond en ook niet wist wat ik van zon grote paddestoel moest maken. nu zij begon gelijk verschillende recepten op te noemen. maar uiteindelijk besloten we dat zij de paddestoelen mee naar huis zou nemen en dat zei er iets lekker van zou maken en dan zou zij het kant en klaar bij me brengen die avond. dat vond ze mooi om te doen. dus wachtte we in spanning af die avond, en ja hoor...daar kwam ze aan met het schaaltje. en het zag er heerlijk uit.

en bij het avondeten dat we zelf ook hadden gemaakt hebben we dit gerecht toch geproefd. ik moet eerlijk bekennen, ik niet zoveel als Rene, die schepte zelfs 2 x op. maar het was echt lekker. Vaak zijn de mensen natuurlijk ook best opgegroeid met de dingen van de natuur en weten ze best wel welke paddestoelen giftig zijn ja of de nee. ik vond het al een hele overwinning van mezelf dat ik proefde. en wie weet schep ik de volgende keer ook 2x op.

Nu ik denk dat dit even hetgeen is wat ik wilde vertellen dit keer. Ik hoop dat u weer bij bent van hetgeen we hier mogen doen.
Ik dank u allen voor het medeleven in welke vorm dan ook.
Maar toch wil ik u allen ook eens vragen of u misschien af en toe niet een financiële bijdrage voor al dit werk wil geven. Alle kleine beetjes helpen. Zonder financiële steun kunnen wij niet dit werk doen wat we nu doen.
Wilt u ons steunen dan kan dat op dit banknummer:
Stichting GOUD kockengen. Rabobank Kockengen 33.28.33.48 o.v.v. Project Salard ...........

Bij voorbaat dank.

Ik groet u allen en wens u Gods zegen toe in alles.
En szoals iemand het pas ons zo mooi schreef en toewenste:
ik wens jullie goede dagen en Gods zegen toe.
Toen schreef die persoon daarna; deze woorden zijn eigenlijk dubbelop,
want onder Gods zegen zullen het goede dagen zijn.
Nu en dat is zo, hoe moeilijk soms het ook kan zijn in je leven. Onder Gods zegen is het altijd goed, want dat heb je het beste.