Late Paasgroet
25/03/08 19:39 Opgeslagen in: Hulpverlening
Allereerst wil ik iedereen bij deze hele goede en gezegende Paasdagen toewensen. We mogen met zijn allen vieren dat Jezus is opgestaan en LEEFT.
Wat een rijkdom mogen we daarin hebben. Een rijkdom die we niet voor onszelf mogen houden, maar eentje die we door mogen geven aan de mensen om ons heen. Zodat ook anderen die liefde van Jezus voor hen persoonlijk mogen leren kennen.
Wat een rijkdom mogen we daarin hebben. Een rijkdom die we niet voor onszelf mogen houden, maar eentje die we door mogen geven aan de mensen om ons heen. Zodat ook anderen die liefde van Jezus voor hen persoonlijk mogen leren kennen.
Allereerst wil ik iedereen bij deze hele goede en gezegende Paasdagen toewensen. We mogen met zijn allen vieren dat Jezus is opgestaan en LEEFT.
Wat een rijkdom mogen we daarin hebben. Een rijkdom die we niet voor onszelf mogen houden, maar eentje die we door mogen geven aan de mensen om ons heen. Zodat ook anderen die liefde van Jezus voor hen persoonlijk mogen leren kennen.
Ook wij mogen hier Pasen vieren. Al is het wel weer apart. Want Roemenie heeft twee Paasvieringen. De Hongaren die in Roemenie leven vieren altijd met de hele wereld mee Pasen, maar de Roemenen zelf vieren het vaak stukken later. Maar 1x in de 7 jaar valt het samen. En dat was verleden jaar. Dus voorlopig zitten we nog weer met twee verschillende feesten. Het is heel apart hoor, want onze buurvrouw die Roemeens is viert het een maand later op 27 april, en wij nu vandaag. Maar ja aan de andere kant, als het goed is moet het toch iedere dag Pasen zijn in ons leven he en komt het niet op die paar herdenk dagen aan. Dat is allemaal vaak zo geconsumeerd geworden door alle winkels e.d dat we Echt Pasen uit het oog verliezen.
Over winkels gesproken, doordat we weer een Paasgift hadden gekregen mochten we weer voor de mensen hier in Salard, Oradea en Cauaceu Paaspaketten maken, en daardoor kwamen we weer vaak in diverse winkels. Pasen is hier net zo als in Nederland hoor bij de veel mensen, een feest van eten klaarmaken en zorgen dat je gasten kan ontvangen. Men staat als het kan soms dagen van te voren in de keuken. Persoonlijk heb ik daar helemaal niets mee. Ik eet gerust gewoon boerenkool met worst als het zo zou uitkomen. Maar hier zorgt men voor veel eten als het kan. En dan zeg ik er dan ook bij van; als het kan. Want sommige hebben juist net niet dat eten in huis om te zorgen dat men een lekkere maaltijd kan maken met Pasen. Juist nu is het weer voor veel mensen krapjes. De wintervoorraad is vaak op en men sprokkelt soms dagelijks wat eten bij elkaar voor die dag. voort sommige is er soms er alleen brood met margarine of vet. Maar soms met een klusje doen bij iemand anders kan met wat eten bij elkaar krijgen of soms ook langs de deur gaan.
En daarom is het juist toch mooi dat we met deze gift die we nu al wat jaren met kerst en Pasen mogen ontvangen de mensen rond deze dagen van extra eten mogen voorzien. Het is echt een hulp voor sommige mensen. Men is er maar wat blij mee.
Toen we onderweg waren vanuit Nederland naar Roemenie kreeg ik al per sms door dat de pakketten weer voor de deur zouden staan. Het was bij thuiskomst dan ook gelijk weer lijsten maken en uitrekenen van dingen die we moesten kopen. Want afgelopen maandag tot en met donderdag zouden we dan gelijk moeten beginnen. We wisten dus gelijk weer dat we thuis waren. Maar het geeft niet. We mogen deze klus gewoon graag doen met zijn allen. Omdat rene nu ook zijn jongens nodig had had ik de hulp gevraagd van Inci, Eniko, Katika en Abigail. Met deze jonge dames ben ik de hele week op pad geweest. En wat hebben ze meegewerkt met zijn allen. Al zijn we aan het eind van deze dagen allemaal wel bekaf van al het gesjouw. Toch zijn we ook wel voldaan moe, om dat we zoveel mensen blij hebben mogen maken deze dagen.
Want al met al hebben we deze week wat kilos in onze handen. Van het schap op de kar, van de kar in de auto, bij thuiskomst van de auto in de schuur, dan even alles bevrijden van alle verpakkingsmateriaal er omheen, dan in de boodschappentas, en die tas in de auto zetten, en vanuit de auto uiteindelijk aan die en gene uitdelen waar we mogen komen.
Wat zat er in de pakketten:
Bloem 2kg
Suiker 1kg
Rijst 1kg
Olie 2 liter
Augurken
Leverpastei
Vermicelli
Soepblokjes
Tomatenpuree
Delikatkruiden
Gehakt 1 kg
Wortelen 1kg
Aardappelen 10 kg
Pak koffie
Vanillesuiker 5x
Bakpoeder 5x
blikje ananas
Doperwten
En voor wie maakten we nu deze pakketten:
- Salard 100x
- Salard zigeunerkinderen 100x
- Oradea Zigeunerkerk 70x
- Oradea Zigeunerkinderen 150 x
- Cauaceu 35x
- Straatmensen 10x
In totaal 465 pakketten/pakketjes.
Dankzij het busje dat ik mag rijden kunnen we zo fijn heel veel boodschappen mee nemen in 1 x en hoeven we niet een paar keer heen en weer voordat we alles hebben. Het is zo`n zegen dat busje. Hij heeft zijn werk weer heerlijk en goed gedaan.
We zijn maandagmorgen 7 uur de boodschappen voor Cauaceu, de straatmensen en de kinderpakket boodschappen gaan halen in Oradea bij de Metro en Real. Daar waren we ongeveer 1 van terug. Toen even gegeten, en daarna naar de schuur bij Rene alles uitladen en daarvan pakketten maken. Toen die pakketten klaar waren zijn we naar huis gegaan om daar de kinderpakketjes voor Salard vast te maken omdat het nog te vroeg was voor de pakketten in Cauaceu uit te delen. Voor de kinderpakketjes hadden we pas al een heleboel knuffels uitgezocht en apart gehouden, en die deden we nu samen met een de paaschocola e.d. in een plastic tasje.
Die waren zo vast mooi klaar. En achteraf maar goed ook, want we hadden niet veel tijd meer over de rest van de week. Rond 5 uur zijn we naar cauaceu gereden en hebben daar weer vele mensen blij mogen maken met een pakket. En met zoveel hulp van meiden was het ook toch weer zo gebeurd ook. Want de meiden gingen 2 aan 2 naar de mensen toe. Het liep gewoon lekker.
Na deze pakketten reden we met zijn allen naar het zigeunerdorp toe in Salard, want daar stond voor ons de maaltijd klaar. Ik had nl weer net zoals met de verhuizing aan Jolain gevraagd of ze misschien niet voor ons wilde koken omdat er anders toch niets meer van komt als we papzat thuis komen. Nu dat wilde ze graag en we hebben zo van maandag tot en met woensdag heerlijk bij haar steeds mogen eten. ze verdient een pluim hoor. het was echt perfect. En zij vond het ook weer leuk om te doen. iedere keer als we daar aankwamen stonden 2 kleine tafeltjes netjes gedekt voor ons allemaal.
En konden we zo aanschuiven. Wat alleen wat minder was, was dat toen we maandagavond naar huis gingen na het eten ik bij het weglopen uit haar tuinhekje van een tree afstapte en heel goed door mijn enkel heenging. Dat heeft me een paar dagen een goede dikke en pijnlijke enkel opgeleverd. toch mocht ik ervaren dat gebed ook hierin helpt hoor, want wonder boven wonder hield ik het toch uit, terwijl ik maandagavonds dacht het wel eens de volgende dag niet lopen kon wezen. Maar we hebben gebeden voor mijn enkel en zie, ik kreeg een voorspoedig herstel. Daar ben ik heel dankbaar voor.
De volgende dag was nl een hele hele drukke dag. we zouden 2x naar de metro moeten. Maar eerst hebben we smorgens vroeg de aardappelen ingeladen voor de zigeunerkerk in Oradea,
deze weer daar afgeleverd en toen gelijk even doorgegaan naar de straatmensen. Ik was daar al weer een poos niet geweest vanwege mijn ziek zijn en onverwachts naar NL.Maar ik trof er toch een paar aan. De rest was al weg voor werk. Het was even goed te horen hoe het met ze ging, we mochten even lekker babbelen op hun bedden. En tussen de andere bedrijven door die dag hebben we nog medicijnen uitgehaald voor Viola de zieke vrouw die in bed ligt.
Daarna zijn we de boodschappen gaan doen voor de zigeunerkerk bij de Metro. We rijden dan echt met 5 grote karren vol met boodschappen naar buiten, waar we dan gelijk weer de auto inladen he.
Gelukkig is de zigeunerkerk heel vlakbij de metro en hoeven we niet een heel eind met zo`n volle auto te rijden. Bij de zigeunerkerk stonden al weer mannen en vrouwen klaar die gelijk begonnen met helpen uitladen van de auto. En zo samenwerkend was het zo weer gepiept.na een bakkie koffie en nog wat aanwijzingen zijn wij weer gegaan. De zigeunerkerk maakt altijd zelf met de hulpmensen de pakketten. En dan kunnen wij gelijk weer weg om de rest van de boodschappen te gaan doen. we zouden dan namelijk al de helft van de boodschappen gaan halen voor Salard. De boodschappen die tenminste niet gevaar konden opleveren voor muizen en ratten. Omdat we nl nu bij Rene in zijn schuur moeten pakketten klaarmaken hebben we daar gewoon meer kans op. We hebben dus toen vast de conserven dingen en olie e.d gekocht. En de rest van de boodschappen hebben we de volgende dag gelijk met het verse gehakt gehaald zodat het zo kort mogelijk in die schuur hoefde te staan. Dit ging allemaal best. Om 5 uur s``avonds had de zigeunerdominee van Oradea de mensen opgeroepen om te komen voor de pakketten. Daar zijn we dan ook nog even bij geweest om wat fotos te maken.
En daarna weer op naar Jolain voor de maaltijd. Om half 7 waren we daar weer. En aten we heerlijke witte lange bonen soep, aardappelpuree en gehaktballetjes.
De dag erop zijn we weer vroeg in de morgen naar Oradea gegaan en hebben we de laatste boodschappen gedaan voor de pakketten. Een maal terug weer in Salard hebben we alles weer uitgeladen e.d
en na de lunch hebben we de 100 pakketten klaargemaakt voor in Salard. En we merkte echt dat we er steeds meer handigheid in kregen want het was zo gebeurd. Bij de eerste ronde is Rene met een auto vol aardappelen nog mee geweest het dorp in , maar later hebben we het met de bus alleen gedaan.
We hadden dit jaar meer pakketten dan met kerst voor het dorp. Na de kerst waren er toch nog wel weer wat mensen geweest die niet gehad hadden en waarvan ik achteraf dacht; oja die kan ik wel de volgende keer doen. maar vaak weet ik mensen van gezicht en van heel af en toe dat ze aan de deur komen, maar weet soms heel niet waar ze wonen. Die vergeet je dan soms mee te nemen in je lijst. En achteraf als alle pakketten uitgedeeld zijn staan ze dan op de stoep bij je of ze vragen het je als ze je een keer later in dorp tegen komen. Nu diverse van dit soort mensen die het toch ook niet breed hebben, hebben we nu ook erbij gedaan. en dat leverde weer nieuwe blije gezichten op.
We dachten met alle voorbereidingen dat we donderdagochtend ook nog wel nodig zouden hebben met uitdelen. Maar nee hoor. Alles verliep zo goed en we hadden heel mooi weer, waardoor we aan het einde van de middag al klaar mochten wezen met de uitdelerij.
Dat was heerlijk voor ons allen, want dat betekende dat we de volgende dag nu niet zo vroeg hoefde te beginnen en even lekker konden uitslapen met zijn allen, want onze rug en nog veel meer spieren voelden we best.
Donderdags zouden we nu alleen nog maar de zigeunerkinderen van Salard hebben om 2 uur. Nu dat wisten we hoor. ook al zeg je het maar tegen een handjevol kinderen dat ze om 2 uur bij de kerk moeten zijn, het gaat dan als een tam tam het zigeunerdorp door, en zelfs verder dit keer. Want er stonden ook verschillende Hongaarse kinderen te wachten die gehoord hadden dat er pakketjes uitgedeeld zouden worden, maar die je anders nooit ziet met eten koken. Toen we dus de bocht omkwamen stond het echt zwart van de kinderen.
Allemaal enthousiast, want men weet ondertussen van andere keren dat ze een pakketje krijgen. En dat vinden ze nu eenmaal heerlijk. We hebben eerst alle kinderen achter het hek van de zigeunerkerk gedaan en toen hebben we steeds van klein naar groot de zigeunerkinderen geroepen en een pakketje gegeven.omdat er gewoon zoveel stonden besloten we toch hoe hard het misschien ook is, om de Hongaarse kinderen te laten wachten, want die zie je nooit en ook dit hadden we toch in eerste instantie voor de zigeunerkinderen voorbereid.
Toen bleek dat er nog een paar pakketjes over waren hebben we die aan de allerkleinste gegeven van de Hongaren. Ook die waren er blij mee. 100 pakketjes uitdelen in een 15 minuten tijd. Dat ging heel mooi. Wat waren de kinderen blij ermee. Zo mooi om te doen he. Zelfs oudere kwamen om een pakketje vragen, en waren soms nog best gepikeerd dat ze niet een pakketje kregen. Maar ja dit was het kinderfeestje zeg ik altijd maar.
En ja, toen was het klaar. Wat was alles voorspoedig gegaan zeg van de week, en wat hadden we een mooi weer. Ook verliep alles gewoon lekker. Daar zijn we heel dankbaar voor. En ik wil dan ook nog even hierbij de giftgever bedanken voor deze mogelijkheid weer naar de zigeunermensen en kinderen van Oradea, Cauaceu en Salard toe. Het is altijd toch weer een stukje van je naastenliefde laten zien aan je medemens. En daar zijn wij en zij niet alleen blij om, maar God ook. Hij houd van omzien naar elkaar.
Wat een rijkdom mogen we daarin hebben. Een rijkdom die we niet voor onszelf mogen houden, maar eentje die we door mogen geven aan de mensen om ons heen. Zodat ook anderen die liefde van Jezus voor hen persoonlijk mogen leren kennen.
Ook wij mogen hier Pasen vieren. Al is het wel weer apart. Want Roemenie heeft twee Paasvieringen. De Hongaren die in Roemenie leven vieren altijd met de hele wereld mee Pasen, maar de Roemenen zelf vieren het vaak stukken later. Maar 1x in de 7 jaar valt het samen. En dat was verleden jaar. Dus voorlopig zitten we nog weer met twee verschillende feesten. Het is heel apart hoor, want onze buurvrouw die Roemeens is viert het een maand later op 27 april, en wij nu vandaag. Maar ja aan de andere kant, als het goed is moet het toch iedere dag Pasen zijn in ons leven he en komt het niet op die paar herdenk dagen aan. Dat is allemaal vaak zo geconsumeerd geworden door alle winkels e.d dat we Echt Pasen uit het oog verliezen.
Over winkels gesproken, doordat we weer een Paasgift hadden gekregen mochten we weer voor de mensen hier in Salard, Oradea en Cauaceu Paaspaketten maken, en daardoor kwamen we weer vaak in diverse winkels. Pasen is hier net zo als in Nederland hoor bij de veel mensen, een feest van eten klaarmaken en zorgen dat je gasten kan ontvangen. Men staat als het kan soms dagen van te voren in de keuken. Persoonlijk heb ik daar helemaal niets mee. Ik eet gerust gewoon boerenkool met worst als het zo zou uitkomen. Maar hier zorgt men voor veel eten als het kan. En dan zeg ik er dan ook bij van; als het kan. Want sommige hebben juist net niet dat eten in huis om te zorgen dat men een lekkere maaltijd kan maken met Pasen. Juist nu is het weer voor veel mensen krapjes. De wintervoorraad is vaak op en men sprokkelt soms dagelijks wat eten bij elkaar voor die dag. voort sommige is er soms er alleen brood met margarine of vet. Maar soms met een klusje doen bij iemand anders kan met wat eten bij elkaar krijgen of soms ook langs de deur gaan.
En daarom is het juist toch mooi dat we met deze gift die we nu al wat jaren met kerst en Pasen mogen ontvangen de mensen rond deze dagen van extra eten mogen voorzien. Het is echt een hulp voor sommige mensen. Men is er maar wat blij mee.
Toen we onderweg waren vanuit Nederland naar Roemenie kreeg ik al per sms door dat de pakketten weer voor de deur zouden staan. Het was bij thuiskomst dan ook gelijk weer lijsten maken en uitrekenen van dingen die we moesten kopen. Want afgelopen maandag tot en met donderdag zouden we dan gelijk moeten beginnen. We wisten dus gelijk weer dat we thuis waren. Maar het geeft niet. We mogen deze klus gewoon graag doen met zijn allen. Omdat rene nu ook zijn jongens nodig had had ik de hulp gevraagd van Inci, Eniko, Katika en Abigail. Met deze jonge dames ben ik de hele week op pad geweest. En wat hebben ze meegewerkt met zijn allen. Al zijn we aan het eind van deze dagen allemaal wel bekaf van al het gesjouw. Toch zijn we ook wel voldaan moe, om dat we zoveel mensen blij hebben mogen maken deze dagen.
Want al met al hebben we deze week wat kilos in onze handen. Van het schap op de kar, van de kar in de auto, bij thuiskomst van de auto in de schuur, dan even alles bevrijden van alle verpakkingsmateriaal er omheen, dan in de boodschappentas, en die tas in de auto zetten, en vanuit de auto uiteindelijk aan die en gene uitdelen waar we mogen komen.
Wat zat er in de pakketten:
Bloem 2kg
Suiker 1kg
Rijst 1kg
Olie 2 liter
Augurken
Leverpastei
Vermicelli
Soepblokjes
Tomatenpuree
Delikatkruiden
Gehakt 1 kg
Wortelen 1kg
Aardappelen 10 kg
Pak koffie
Vanillesuiker 5x
Bakpoeder 5x
blikje ananas
Doperwten
En voor wie maakten we nu deze pakketten:
- Salard 100x
- Salard zigeunerkinderen 100x
- Oradea Zigeunerkerk 70x
- Oradea Zigeunerkinderen 150 x
- Cauaceu 35x
- Straatmensen 10x
In totaal 465 pakketten/pakketjes.
Dankzij het busje dat ik mag rijden kunnen we zo fijn heel veel boodschappen mee nemen in 1 x en hoeven we niet een paar keer heen en weer voordat we alles hebben. Het is zo`n zegen dat busje. Hij heeft zijn werk weer heerlijk en goed gedaan.
We zijn maandagmorgen 7 uur de boodschappen voor Cauaceu, de straatmensen en de kinderpakket boodschappen gaan halen in Oradea bij de Metro en Real. Daar waren we ongeveer 1 van terug. Toen even gegeten, en daarna naar de schuur bij Rene alles uitladen en daarvan pakketten maken. Toen die pakketten klaar waren zijn we naar huis gegaan om daar de kinderpakketjes voor Salard vast te maken omdat het nog te vroeg was voor de pakketten in Cauaceu uit te delen. Voor de kinderpakketjes hadden we pas al een heleboel knuffels uitgezocht en apart gehouden, en die deden we nu samen met een de paaschocola e.d. in een plastic tasje.
Die waren zo vast mooi klaar. En achteraf maar goed ook, want we hadden niet veel tijd meer over de rest van de week. Rond 5 uur zijn we naar cauaceu gereden en hebben daar weer vele mensen blij mogen maken met een pakket. En met zoveel hulp van meiden was het ook toch weer zo gebeurd ook. Want de meiden gingen 2 aan 2 naar de mensen toe. Het liep gewoon lekker.
Na deze pakketten reden we met zijn allen naar het zigeunerdorp toe in Salard, want daar stond voor ons de maaltijd klaar. Ik had nl weer net zoals met de verhuizing aan Jolain gevraagd of ze misschien niet voor ons wilde koken omdat er anders toch niets meer van komt als we papzat thuis komen. Nu dat wilde ze graag en we hebben zo van maandag tot en met woensdag heerlijk bij haar steeds mogen eten. ze verdient een pluim hoor. het was echt perfect. En zij vond het ook weer leuk om te doen. iedere keer als we daar aankwamen stonden 2 kleine tafeltjes netjes gedekt voor ons allemaal.
En konden we zo aanschuiven. Wat alleen wat minder was, was dat toen we maandagavond naar huis gingen na het eten ik bij het weglopen uit haar tuinhekje van een tree afstapte en heel goed door mijn enkel heenging. Dat heeft me een paar dagen een goede dikke en pijnlijke enkel opgeleverd. toch mocht ik ervaren dat gebed ook hierin helpt hoor, want wonder boven wonder hield ik het toch uit, terwijl ik maandagavonds dacht het wel eens de volgende dag niet lopen kon wezen. Maar we hebben gebeden voor mijn enkel en zie, ik kreeg een voorspoedig herstel. Daar ben ik heel dankbaar voor.
De volgende dag was nl een hele hele drukke dag. we zouden 2x naar de metro moeten. Maar eerst hebben we smorgens vroeg de aardappelen ingeladen voor de zigeunerkerk in Oradea,
deze weer daar afgeleverd en toen gelijk even doorgegaan naar de straatmensen. Ik was daar al weer een poos niet geweest vanwege mijn ziek zijn en onverwachts naar NL.Maar ik trof er toch een paar aan. De rest was al weg voor werk. Het was even goed te horen hoe het met ze ging, we mochten even lekker babbelen op hun bedden. En tussen de andere bedrijven door die dag hebben we nog medicijnen uitgehaald voor Viola de zieke vrouw die in bed ligt.
Daarna zijn we de boodschappen gaan doen voor de zigeunerkerk bij de Metro. We rijden dan echt met 5 grote karren vol met boodschappen naar buiten, waar we dan gelijk weer de auto inladen he.
Gelukkig is de zigeunerkerk heel vlakbij de metro en hoeven we niet een heel eind met zo`n volle auto te rijden. Bij de zigeunerkerk stonden al weer mannen en vrouwen klaar die gelijk begonnen met helpen uitladen van de auto. En zo samenwerkend was het zo weer gepiept.na een bakkie koffie en nog wat aanwijzingen zijn wij weer gegaan. De zigeunerkerk maakt altijd zelf met de hulpmensen de pakketten. En dan kunnen wij gelijk weer weg om de rest van de boodschappen te gaan doen. we zouden dan namelijk al de helft van de boodschappen gaan halen voor Salard. De boodschappen die tenminste niet gevaar konden opleveren voor muizen en ratten. Omdat we nl nu bij Rene in zijn schuur moeten pakketten klaarmaken hebben we daar gewoon meer kans op. We hebben dus toen vast de conserven dingen en olie e.d gekocht. En de rest van de boodschappen hebben we de volgende dag gelijk met het verse gehakt gehaald zodat het zo kort mogelijk in die schuur hoefde te staan. Dit ging allemaal best. Om 5 uur s``avonds had de zigeunerdominee van Oradea de mensen opgeroepen om te komen voor de pakketten. Daar zijn we dan ook nog even bij geweest om wat fotos te maken.
En daarna weer op naar Jolain voor de maaltijd. Om half 7 waren we daar weer. En aten we heerlijke witte lange bonen soep, aardappelpuree en gehaktballetjes.
De dag erop zijn we weer vroeg in de morgen naar Oradea gegaan en hebben we de laatste boodschappen gedaan voor de pakketten. Een maal terug weer in Salard hebben we alles weer uitgeladen e.d
en na de lunch hebben we de 100 pakketten klaargemaakt voor in Salard. En we merkte echt dat we er steeds meer handigheid in kregen want het was zo gebeurd. Bij de eerste ronde is Rene met een auto vol aardappelen nog mee geweest het dorp in , maar later hebben we het met de bus alleen gedaan.
We hadden dit jaar meer pakketten dan met kerst voor het dorp. Na de kerst waren er toch nog wel weer wat mensen geweest die niet gehad hadden en waarvan ik achteraf dacht; oja die kan ik wel de volgende keer doen. maar vaak weet ik mensen van gezicht en van heel af en toe dat ze aan de deur komen, maar weet soms heel niet waar ze wonen. Die vergeet je dan soms mee te nemen in je lijst. En achteraf als alle pakketten uitgedeeld zijn staan ze dan op de stoep bij je of ze vragen het je als ze je een keer later in dorp tegen komen. Nu diverse van dit soort mensen die het toch ook niet breed hebben, hebben we nu ook erbij gedaan. en dat leverde weer nieuwe blije gezichten op.
We dachten met alle voorbereidingen dat we donderdagochtend ook nog wel nodig zouden hebben met uitdelen. Maar nee hoor. Alles verliep zo goed en we hadden heel mooi weer, waardoor we aan het einde van de middag al klaar mochten wezen met de uitdelerij.
Dat was heerlijk voor ons allen, want dat betekende dat we de volgende dag nu niet zo vroeg hoefde te beginnen en even lekker konden uitslapen met zijn allen, want onze rug en nog veel meer spieren voelden we best.
Donderdags zouden we nu alleen nog maar de zigeunerkinderen van Salard hebben om 2 uur. Nu dat wisten we hoor. ook al zeg je het maar tegen een handjevol kinderen dat ze om 2 uur bij de kerk moeten zijn, het gaat dan als een tam tam het zigeunerdorp door, en zelfs verder dit keer. Want er stonden ook verschillende Hongaarse kinderen te wachten die gehoord hadden dat er pakketjes uitgedeeld zouden worden, maar die je anders nooit ziet met eten koken. Toen we dus de bocht omkwamen stond het echt zwart van de kinderen.
Allemaal enthousiast, want men weet ondertussen van andere keren dat ze een pakketje krijgen. En dat vinden ze nu eenmaal heerlijk. We hebben eerst alle kinderen achter het hek van de zigeunerkerk gedaan en toen hebben we steeds van klein naar groot de zigeunerkinderen geroepen en een pakketje gegeven.omdat er gewoon zoveel stonden besloten we toch hoe hard het misschien ook is, om de Hongaarse kinderen te laten wachten, want die zie je nooit en ook dit hadden we toch in eerste instantie voor de zigeunerkinderen voorbereid.
Toen bleek dat er nog een paar pakketjes over waren hebben we die aan de allerkleinste gegeven van de Hongaren. Ook die waren er blij mee. 100 pakketjes uitdelen in een 15 minuten tijd. Dat ging heel mooi. Wat waren de kinderen blij ermee. Zo mooi om te doen he. Zelfs oudere kwamen om een pakketje vragen, en waren soms nog best gepikeerd dat ze niet een pakketje kregen. Maar ja dit was het kinderfeestje zeg ik altijd maar.
En ja, toen was het klaar. Wat was alles voorspoedig gegaan zeg van de week, en wat hadden we een mooi weer. Ook verliep alles gewoon lekker. Daar zijn we heel dankbaar voor. En ik wil dan ook nog even hierbij de giftgever bedanken voor deze mogelijkheid weer naar de zigeunermensen en kinderen van Oradea, Cauaceu en Salard toe. Het is altijd toch weer een stukje van je naastenliefde laten zien aan je medemens. En daar zijn wij en zij niet alleen blij om, maar God ook. Hij houd van omzien naar elkaar.