Ja mensen, nu was en is er altijd al ons fundament en geloof in God de vader, Zoon en de heilige Geest als basis voor onze werkzaamheden hier. maar van de week mochten we ook een geheel nieuw fundament gaan leggen. Het fundament voor het project; Kamav tut.het toekomstige clubhuis. verderop in de brief staat er meer over, maar eerst wat ouder nieuw dat ook nog in de afgelopen tijd is geweest.

PAKKETTEN UITDELEN:

We hebben zoals elke maand weer bij de weduwgezinnen de pakketten uitgedeeld. Hier word er eentje bij het begin van het laantje opgehaald. het is iedere maand een hulp voor de gezinnen.

ZIGEUNERSCHOOL DANST OP AFSLUITINGSFEESTJE VAN SCHOOL....
Het was op de dag dat we wilde gaan koken voor de zigeunerkinderen, dat we even naar de winkel nog gingen en de apotheek. en dat toen opeens de zigeunerkinderen naar de auto kwamen om te vragen of we niet bij hen kwamen kijken , want ze gingen dansen op het afsluitfeestje van school. dat wil zeggen; de beste kinderen van school worden in het zonnetje gezet en krijgen voor de ogen van alle andere kinderen een diploma. Maar voor dat dat ging gebeuren kregen ze eerst een voorstelling van een Hongaarse dans, een Roemeense dans en als afsluiting ook een zigeunerdans. En nu zouden ze het leuk vinden als we kwamen kijken. dit hield alleen wel in dan dat we later zouden gaan eten die dag, want wie weet hoe lang dit zou duren. Maar dat was geen probleem zeiden ze. Dus zijn we even bij ze wezen kijken. samen met nog 2 Hollandse gasten die deze dag met ons zouden helpen bij het koken voor de zigeunerkids. Deze 2 mannetje komen altijd even bij ons koffie drinken op de marktdag. ze zitten in Siniob in de kost en gaan altijd hier markten. Maar ze wilde ook graag nog een keer meemaken als we kookten voor de kinderen. Ook zij genoten zo van deze onverwachte bijkomstigheid.

Hier zitten de kinderen te wachten totdat ze mogen dansen.

Maar eerst moesten de Hongaren nog voor. Die vrouw daarvoor is Nathans juf, die vaker bezig is met volksdansen. Deze kinderen deden voor mijn gevoel de kleuterschool versie van; witte zwanen, zwarte zwanen..... het is gewoon echt een hongaars genren, waar menigeen voor warm loopt hier. ik zelf iets minder.
hierna kwam ook een roemeens groepje, en daarna dit meisje.

Zij ging daar maar even mooi staan en zong daar heel mooi een of ander engels lied. en als begeleiding de meester op de gitaar.

maarja...na dat meisje kwamen dus de kinderen waar we echt voor echt voor kwamen. Ze doen het steeds beter hoor als groep. en zo met de kleding die we ooit eens gesponsord hebben lijkt het echt officieel.

Alleen het jammere was dat de geluidsinstalatie het weer eens niet goed deed van school, waardoor hun muziek zowat niet te horen was. ze moesten het zowat playback-dansen. dat was echt jammer. maar toch, ondanks dat lieten ze toch weer even zien uit wat voor een bloed z`e komen. wanneer ze ook beginnen te dansen dan geven ze zich ook helemaal en dan bij de meeste op hun blote pootjes hoor. nu het was heel mooi om weer even dit te zien, maar na die tijd zijn we dan ook gelijk weggegaan want we moesten nog wel gaan koken voor de kinderen. en aangezien ik toch niet van dat beste leerling gedoe hou, zijn we gauw weg gegaan. ik vind het altijd zo jammer voor de kinderen die ook zo goed hun best doen maar net niet dat halen wat die ander haalt. en daarom niet geprezen worden. de beste leerling komt ook een heel jaar op een bord in de gang te hangen in school met foto.
maar oke op dus naar de kookpotten.

KOKEN IN HET ZIGEUNERDORP:
Ja mensen, u leest het goed. we kookten nu eens een keer in het zigeunerdorp. Dit omdat we bij onszelf voor een poos geen gas in huis hebben vanwege het toen niet kunnen betalen van de rekening. we waren toen al een poosje afgesloten en ik zat zo van; hoe moet ik nu toch koken voor de kids, want zelf gebruiken we thuis nu een 2 pits camping gasstelletje met een gasfles, maar daar kan je niet voor 60 personen op koken. ( we hebben nu ondertussen al wel 3 weken betaald, maar krijgen nog geen gas. dit omdat de huiseigenaar nog geen nieuw contract had gemaakt met het gasbedrijf. het stond nog op de oude bewoner. nu moest eerst de huidige eigenaar daarheen met allerlei papieren en daarna zouden ze pas het gas terug brengen. maar ondertussen zijn we 3 weken verder en we hebben nog geen gas, ook al bellen we iedere keer, er schijnt steeds iets anders te wezen. maar gisteren waren ze hier met een of ander contract voor de huiseigenaar, dus wie weet komt er schot in de zaak. en kunnen we binnekort weer normaal gaan koken en lekker douchen. we leren zo wel hoe veel mensen hier leven. en misschien is dit ook wel een les voor ons. wat zullen we straks weer de warme waterkraan waarderen e.d. )Nu en toen ik dat dan ook een keer zei, bood Jolain( in het geel) een tante van inci en vriendin hier van ons aan om bij haar op de houtkachel te gaan koken. Dus zo gezegd zo gedaan.


we hadden besloten dat we een verse huzarensalade zouden maken, altijd heel lekker, aar wel een heel werk altijd. en zie hier zitten we nu met elkaar aardappels te schillen in hte zigeunerdorp. weer iets heel anders, maar ook zo leuk om dit eens mee te maken. ook de mannen hielpen lekker mee met alles.

hier staat Jolain dan te koken. het vuuir brand en de piepers staan op. het is zo leuk om een keer zo in de buitenlucht te koken. maar ja het was ook best aanpoten, want we waren natuurlijk wel veel later dan anders. pas om 4 uur konden we uiteindelijk eten met de kids.



Hier zitten Jolain en Wilma wortelen in kleine stukjes te snijden. dit keer even binnen, want buiten was het echt warm geworden ook.en toen er even niets te doen was ging ik eens even eenkijkje nemen bij kinderen diie in het grasveld neergestreken waren met een spel. nu ja, ze waren bezig met een of ander kwartet. ne bij kijken bleef het niet, want ik moest en zou meedoen. Nou ja toen maar op de grond bij hen gaan liggen en heb het spel over me heen laten komen, want ik snapte er totaal niets van.

De kids zeiden tegen mij welke kaart ik weg moest gooien en steeds won ik. Hoe....ik weet het nog niet....???? Maar leuk vonden ze het wel hoor. en daar ging het om.

Om de huzarensalade te mengen gebruiken we bij het eten vaak onze handen omdat het dan beter kneed en makkelijker is. joolain en Inci zijn hier bezig met heerlijk kneden.

Genieten van het eten , maar ook van elkaar zo te zien.

Dit keer een xtraatje i.v.m Kinderdag een zakje chip, een chocolade koek en een rol snoep. nu daar waren ze blij mee hoor.en daarom wilde ze ok wel even met zijn allen op de foto voor dit.

nu hier je broertje op je nek, schaal met restanten in je ene en zakje snoep in de ander hand.

KIPPENPROJECT:
hier zijn we voer aan het halen voor de kippem. 300 kilo gemalen maiskorrels. daar dit niet in de winkel te koop is hier, halen we het bij een plaatselijk mannetje hier vandaag.

Irene staat te wachten op het voer om goed op te laden in de auto.

Daarna brengen we het weg bij de 3 gezinnen. hier lossen we bij fam szabo.


En hier bij de Varga familie in het nieuwe zigeunerdorp.

En bij familie Lakatos zijn de kleine kuikens al tot zo groot gegroeid.

AFSLUITFEEST VAN DE KLEUTERCHOOL in Tarian.
daar we zo af en toe deze kleuterschool geholpen hebben met verschillende dingen, belde op een dag de juf op. met de vraag of ik niet naar het afsluitfeest kwam. nu ik hiield even een slag om de arm omdat we ook gasten zouden hebben in deze week. Maar uiteindelijk zijn jeany en nathan en ik geweest. en mochten daar van opzegversjes en gedichtjes genieten.


alle ogen zijn gericht op deze kids.Ze maakten er een heel mooi iets van.


Hier 3 mooie prinsesjes aan het woord.

En hier jeany die nadat alles is afgelopen zich de lekker dingen leker laat vertroetelen
ze maakten er een hele gebeuren van. maar wel weer een keer leuk om mee te maken.

HET FUNDAMENT STORTEN
Ja mensen, het begin is gemaakt. We hebben afgelopen week dus het fundament moge n leggen van het a.s clubhuis ofwel beter bekend onder de naam Project: Kamav tut. (zie voor info hierover bij hulpverlening) Zolang gelden heeft God al eens deze droom in mijn hart gelegd, en nu ligt hier opeens een fundament. en daarom schrijf ik ook een fundament onder Gods plan, want we mogen weten dat God het is die dit wil. een eigen plek voor de zigeuerkinderen/jeugd/bevolking waar ze elkaar mogen gaan ontmoeten op verschillende wijze. en ook al is er nu nog maar een fundament voor onze ogen zichtbaar, God ziet verder, en weet het plan met dit geheel. en dat is zo mooi in dit alles. God vraagt van ons alleen om te volgen in Zijn plan. en al zie ik daar soms best tegenop hoor, omdat ik niet zie soms wat het allemaal gaat brengen. Toch mogen we weten dat God het dan ook zal gaan doen in allerlei wegen. het is onze hand in die hand van God leggen in dit alles. en vertrouwen dat in wat komen gaat Zijn zorg, Zijn liefde, Zijn trouw, Zijn bijstand e.d.steeds in dit plan zal zijn...Zijn plan.

Domien en henk aan de gang met de eerste beginselen. het uitgraven van de fundament.


en de andere dag helpt Pieter baci henk Baci met werken.


Na afloop, toen henk de kraan in de schuur wilde zetten kroop er opeens een jongetje op zijn rug en reed zo met hem mee.



Het begint er al echt op te lijken he. de bekisting is klaar. maar nu nog beton erin he.



En ja hoor daar komt de auto met beton. met 5 kruiwagens heeft men die middag gereden. echt bijzonder was het weer dat God het moment van beton storten echt zegende, want de hele dag hadden we steeds goede buien. en zo ook het tijdstip dat we hadden besteld. opeens begon het me toch te plensen, en Rene belde af, want dachten we allemaal, dat word niets. Maar opeens kwam er mooier weer, en we hebben het bedrijf toch maar weer gebeld dat ze wel konden komen. zou het weer gaan regenen dan zien we dat wel weer,

Maar zie hier; God zegende het werk, en het bleef droog. zodoende konden we heerlijk met elkaar aan de gang. ook jeany en ik hielpen bij dit mannenwerk mee. we mochten beide bezig zijn met de lucht uit het beton te halen en afstrijken van het beton. nu en al moet ik het zelf zeggen; het ging best goed zo voor de eerste keer.
Nu en wat het mooiste was weer, was dat toen we net de laatste kruiwagen cement hadden leeg gereden het weer begon te gieten van jewelste. God gaf ons precies genoeg tijd om dit werk te kunnen doen. dat was heel speciaal om zo te ervaren.


Hier Rene en atilla in actie.

een dag later ziet de bekisting er al veel beter uit.Wat men ook gelijk even heeft meegepakt is het bruggetje en en looppaadje wat zo slecht was. De mannen hebben een oude pijp omhoog gegraven en die weer in zijn goede positie terug gelegd.zodat er bij regen niet meer zoveel water op de weg ligt. zie hieronder
.


en tja dat je van werken moe word, dat weten we hoor.maar ook van wachten. want de volgende dag zitten ze met zijn allen te wachten op de vrachtwagen, blijkt die stuk te staan in Cauaceu, het dorpje. pas in de vroege avond kwam hij echt opdagen. en ja als je dan tijden s dat wachten even een heel klein leuk plekje opzoekt waar je even je hoofd neer kan leggen dan is het ook gebeurd ook he. de slaap komt je opzoeken hoor.



nu dit was het eventjes voor nu. het verslag is gewoon wat korter, maar ik kan zelf ook niet zoveel tijd erin steken. ik ben te druk nu. maar zo heeft u el een weer aardig overzichtje van de dingen die we soms doen.

ook bij deze brief wensen we u een heel fijn weekend en Gods onmisbare zegen toe.