Pa heeft beslist.... en wij gaan naar Nederland

27/02/08 10:49 Opgeslagen in: Prive

Ja mensen, we gaan naar NL. het kan niet anders. willen we pa nog kunnen spreken dan moeten we nu gaan. Want zoals u straks hieronder zal kunnen lezen, weten wij niet hoelang pa nog zijn spraak en denkvermogen kan blijven houden. Iedereen adviseert ons om te komen nu het nog kan. En na de beslissing van pa, is er ook maar een wens; heel snel weg naar NL.

Ik was eigenlijk al bezig met een mail schrijven voor de site, toen ik tijdens het schrijven opeens de rondzend- mail van mijn zus kreeg die alles zo goed en mooi omschrijft dat ik besloot het gene van mij te wissen en haar rondzendbrief te kopieren naar de site. Die gaat u nu lezen.

Een belangrijke dag en mail!
De beslissing is gevallen…
Pa, Gert en Gijs hebben vanmiddag de zaalarts gesproken!

Pa heeft gekozen voor de eerste optie.
Helemaal geen behandeling volgen en thuis sterven
Hij wil nu toch graag naar huis!

Het is zo dapper van pa hierin te beslissen…heeft alles overwogen en kiest dan toch voor de statische kortste levensweg!
Maar wel denken wij ook de meest menswaardige weg!

Sterven gaat pa…wanneer en hoelang dat hebben wij niet in de hand. God weet het!
Of het gaat om 8 weken, 3 mnd, 6 maanden of langer….we moeten (zoals de medische wereld het ziet) snel afscheid van hem nemen.
Het valt natuurlijk zwaar bij iedereen! Wie rekent daar nou op en het gaat allemaal zo snel!
Maar gelukkig kunnen we nog afscheid nemen, alles zeggen en met elkaar delen!

Wij proberen daarom zijn keuze zo waardevol en mooi in te vullen voor hem met nog openstaande wensen en topzorg van instanties, vrienden en familie!

We gaan met het ziekenhuis kijken wat mogelijk is in de thuiszorg en zo.
Wij willen dat pa goed begeleid en veilig de stap naar huis kan zetten...dus er moet eerst een hoop geregeld worden! De suiker van pa schommelt met het belangrijke medicijn...ook hier hebben we natuurlijk mee te maken! Er is een weg naar huis ...en die gaan we zeker vinden!
Daar kunnen wij ons nu als familie op richten nu de beslissing is gevallen.

Pa heeft zelf deze beslissing genomen en ziet ook in dat dit de weg is van de minste poes-pas.
Hij geeft liever zijn laatste weken/tijd weg aan mooie dingen en thuis zijn!
Ma is ook (in hoeverre je dat kan) ook “blij” met deze beslissing om pa thuis te verzorgen met ons.

Ik geef je het te doen.... om zo`n beslissing te nemen over je leven!
Dit kan en mag je toch eigenlijk geen mens vragen…pa deed het toch!

Gijs (mijn broer) vertaalde het gisterenavond mooi!
Eigenlijk om hierin een keuze te maken word je bij keuze 2 en 3 geleefd en mag je bij 1 gewoon zelf nog leven!
Dan bedoelen we eigenlijk: zelf zeggen wat je nog wil! (geen heen en weer gereis naar ziekenhuizen of extra ziek zijn van chemo`s of bestralingen. Je kunt nu nog bijv. kwekerijen bezoeken, pannenkoekje eten, andere dingen plannen …wat hij zelf wil!

De spraak van pa zou bij alle drie de opties ooit gaan verdwijnen. Dat is iets waar wij natuurlijk allemaal tegenop zien. Hoe snel dat gaat gebeuren weet niemand! Daarom komt Clara en haar gezin nu al naar Nederland om nog met pa te praten! Ze vertrekt vannacht en is er dan hopelijk vrijdag.

Pa heeft vannacht redelijk rustig geslapen op deze beslissing! Hij was er gisterenavond al mee in gedachten!
Sprak het al een beetje uit naar ons...en dan toch vandaag, zo moeilijk gaf hij deze keuze aan!

Het blijft spannend ook hoe het verder gaat... Wij hopen dat het medicijn nog lang doorwerkt zoals het bestemd is!Ik zei het al eerder daardoor kan hij goed blijven spreken! Maar de tumor lekt en zal steeds meer vocht achterlaten en gaan drukken op spraak- en misschien ook wel meerdere functies!

Ik weet dat het erg is om te lezen!
Ik hoop ook dat u mee blijft leven!

Soms heb je even geen woorden dan ga je over op gevoel en dat gevoel is nu ook weer niet te beschrijven! Dus geven we deze zware, niet te begrijpen dingen in handen aan God! Zodat hij pa en ons kan dragen!

We weten niet wanneer pa naar huis komt er moet nog een hoop geregeld worden! Misschien na het weekend? We wachten af!
Pa heeft aangegeven niet te veel bezoek te willen op 1 dag, ik denk dat we voor thuis een soort rooster gaan opstellen.

Tot zover,
groeten van ons allemaal

--------------------------------

Dit was de mail, en ik denk duidelijk genoeg voor iedereen.
We willen u vragen te blijven bidden voor pa en de familie. En bij deze wil ik u ook vragen te bidden voor een goede en veilige reis naar NL. We hopen vannacht tussen 5-6 te vertrekken en vrijdagmiddag-avond aan te komen in NL. Voor ons allemaal toch een aparte reis hoor. Domien en Inci gaan ook mee.Ook zij willen pa en ma graag zien. Net na hun huwelijksreis troffen ze een hele ziek ma aan op het vliegveld en waren we meer met ma bezig dan dat ze nog met pa en ma konden spreken, en nu is pa degene die ziek is. Daarom willen zij ook mee om toch nog van de gelegenheid gebruik te maken opa te kunnen spreken.Het kan ook voor hen de laatste keer zijn. Rene en Nathan zijn al vanaf november 2006 niet meer in NL geweest, dus die kijken toch ook ondanks de situatie nu toch ook wel weer uit naar oma timmer en andere vrienden en kennissen die ze een poos niet gezien hebben.
Misschien wel tot ziens in NL.